αυτοψυχαναλύοντας το μεταφυσικό μου στραπάτσο

 Σε κάποια «φάση»  του Δημοτικού ο δάσκαλος μας έβαλε την κλασσική έκθεση «Γράψτε ποιος είναι ο καλύτερός σας φίλος»
Δεν ξέρω τι γίνεται σήμερα, αλλά τότε οι δασκάλοι είχαν το συνήθειο να διαβάζουν τις εκθέσεις μας μπροστά σε όλη την τάξη.
Το λοιπόν, κάποιοι συμμαθητές πολύ ψυλλιασμένοι (δεν ξέρω από πού και πως) έγραψαν πως ο καλύτερός τους φίλος είναι  το βιβλίο. Αυτοί πήραν και τα πιο πολλά μπράβο από τον δάσκαλο, ο οποίος δάσκαλος – δεν ξέρω για ποιο λόγο , ίσως ήταν Χιτσκοκικός – τους έδινε τα μπράβο προτού διαβάσει την έκθεσή τους. Μας προϊδέαζε δηλαδή ο αθεόφοβος χριστιανός, πως αυτό που θα μας διαβάσει είναι πολύ καλό.
Και μας διάβαζε πρώτα τις εκθέσεις των συμμαθητών που είχαν καλύτερο φίλο – λέει – το βιβλίο.
Ρε τα κωλόπαιδα!
Ανάθεμα κι αν είχαν δει βιβλίο πριν πάνε στο σχολείο. Ανάθεμα κι αν είχαν δει κι άλλο βιβλίο πέρα από το Αναγνωστικό (κι αυτό κλειστό!)
Τι κόλπα είν’ αυτά; Κι εγώ που έχω οργώσει τους Ιούνιους Βερν και έχω κυλιστεί στους βάλτους της Πηνελόπης Δ , να μην το σκεφτώ; Άσε που’ χω ρημάξει το περίπτερο να σουφρώνω «Μικρούς Σερίφηδες»
Κοίτα να δεις  κάτι αδικίες! Άλλοι να διαβάζουν τα βιβλία κι άλλοι να θεωρούνται φίλοι τους.
Πολύ είχα στεναχωρηθεί  τότε, που ο δάσκαλος μοίραζε αβέρτα τα μπράβο στους φίλους του βιβλίου. Γιατί, μην κοιτάς τώρα που μπορεί να του σούρνω διάφορα, τότε τον εκτιμούσα πολύ τον δάσκαλο.
Κάποιοι άλλοι συμμαθητές – επίσης μιλημένοι – έγραψαν πως ο καλύτερός τους φίλος είναι ο σκύλος. Γι’ αυτό το θέμα περί σκύλου που είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου κάτι είχα ακούσει κι εγώ, αλλά δεν του είχα δώσει μεγάλη βάση καθότι   εμείς δεν είχαμε σκύλο.
Μόνο μια καρδερίνα, που όλο ψοφούσε και παίρναμε άλλη.
Αλλά ούτε κι αυτοί που το’ γραψαν είχαν σκύλο. Το ήξερα σίγουρα.
Ρε τι γίνεται;!

Γιατί μοιράζει έτσι τα  μπράβο ο δάσκαλος;
Εγώ πάλι, έγραψα πως ο καλύτερός μου φίλος είναι ο Στράτος.
Ο Στράτος έγραψε πως ο καλύτερός του φίλος είναι ο Βαγγέλης.
Ο Βαγγέλης, πως ο καλύτερός του φίλος είναι ο Θανάσης…
…..
Ά μάν ζημιά!
Σα να σε κάνει ρόμπα ο εξομολογητής σου!
«Γιατί ρε τσόγλανε έγραψες πως ο καλύτερός σου φίλος είναι ο Βαγγέλης;»
«Αφού αυτός είναι!»
«Δεν είμ’ εγώ;»
«Όχι»
«Φτου σου ξεφτίλα! Κι ο Βαγγέλης έγραψε πως ο καλύτερός του φίλος είναι ο Θανάσης, όχι εσύ. Καλά να πάθεις!
Μαλάκα!»
Α μάν ζημιά!
Το σοκ μου από εκείνη την «αθώα» έκθεση ακόμα να το ξεπεράσω.
Και κάπου εκεί – γιατρέ μου – αρχίζει και η αμφισβήτησή μου προς το θεό…
Που ήταν ο καλύτερός μου φίλος μετά τον Στράτο.

αρλ-εκείνοι 1

ακρυλικό σε ξύλο 19χ40

Ο πίνακας ανήκει σε ένα σύνολο με έργα με αρλεκίνους , κλόουν κλπ τα  οποια φτιάχνω αυτόν τον καιρό. Το συγκεκριμένο έργο είναι το πρώτο της σειράς και μάλλον όλα θα έχουν νούμερα  για τίτλους.

Το αρλ-εκείνοι, είναι προσωρινός τίτλος της σειράς αυτής  και είναι  υπό διαπραγμάτευση.

παραλήρημα

η λύση για τα ενοχλητικά τηλεφωνήματα των τραπεζών

  

Η κουβέντα στο ψιλικατζίδικο γρήγορα στράφηκε προς τα κει που στρέφονται σχεδόν όλες οι συζητήσεις γύρω από τον πάγκο με τις απλωμένες εφημερίδες.

«Και παίρνουν οι πούστηδες τηλέφωνα και σε πρήζουν. Ρε δεν έχω! Τι θες να κάνω;»

«Μα να’ χεις το ζόρε σου που δε βρίχνεις τα λεφτά, να σε τροζαίνουν κι αυτοί κάθε τρεις και λίγο με το τηλέφωνο!»

«Εγώ κουμπαριό ηρέμησα. Μα σου την έφτιαξα ’γω  τη σκρόφα να τρέχει και να μη φτάνει»

«Ήντα ‘ καμες δηλαδή;»

«Με παίρνει τηλέφωνο πως έχω καθυστερήσει τη δόση και σούξου μούξου.

– Πως σε λένε και τίνος είσαι; της λέω αγριεμένα.

– Μα κύριε …

– Άσε τα μα και ξε μα. Εσύ πως ξέρεις ποιος είμαι γω, το τηλέφωνό μου, που μένω, πόσα χρωστάω.

Με ποια μιλάω; της αγριεύω

Πως σε λένε και τίνος είσαι;

– Κατερίνα Ασκαλουπάκη του Γεωργίου, εντάξει τώρα;

– Λοιπόν κοπελιά , άκουσε να δεις. Έχω φτάσει στο μη παρέκει. Θα παίξω μια να τα κάμω ούλα τρόχαλο. Στο αχά είμαι να πάρω ένα μπιστόλι να τινάξω τη κεφαλή μου στον αέρα. Θ’ αυτοκτονήσω το καταλαβαίνεις; Και θα γράψω στο σημείωμα τ’ όνομά σου και πως μ’ ενοχλούσες εσύ από την τράπεζα και βγάλε τα πέρα μετά με τους μπάτσους που θα σε ρωτούν ήντα γίνηκε.

Και ντούκου… μου κλει το τηλέφωνο.

Ε, είναι πέντε , όι… έξι μήνες εδά , που δε μ’ έχουν ξαναπάρει.»

φράχτης – fractal

4 εποχές (βίντεο)

Ο πίνακας «4 εποχές» υπάρχει εδώ

Τότε τον είχα αναρτήσει σε «συνέχειες» , μία για κάθε εποχή με αντίστοιχο μουσικό κολλάζ

Τώρα προχώρησα παραπέρα το εγχείρημα κάνοντάς τον … βίντεο.

Δεν ξέρω αν είναι θεμιτή η «ανακατεύθυνση» τωνσυναισθημάτων που σου γεννά ένας πίνακας, ντύνοντάς τον με μουσική

Ο πειρασμός όμως ήταν μεγάλος.