» Είναι δύσκολο να μιλήσει κανείς για έναν ζωγράφο.
Ακόμη πιο δυσκολο όταν ο ζωγράφος αυτός είναι σπουδαίος. Υπάρχει και μια άλλη δυσκολία σ’ ένα ζωγράφο να μιλήσει για ζωγραφική. Είναι σα να ζητάτε απο έναν άνθρωπο να μεταφράσει κάτι που είναι γραμμένο στη γλώσσα του , σε μιαν άλλη γλώσσα πιο κατανοητή. Για μένα, η ζωγραφική είναι ο καλύτερος τρόπος διατύπωσης ιδεών, σκέψεων, αισθημάτων. Και μου φαίνεται πάντοτε περίεργο όταν υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να εξηγήσουν τι παριστάνει ένα έργο, όχι μόνο όταν δεν είναι κατανοητό το εξωτερικό μέρος της παραστάσεως, αλλά και όταν αυτό είναι τελείως κατανοητό. Η δυσκολία του κοινού, μορφωμένου ή αμόρφωτου, να καταλάβει ένα έργο ζωγραφικής – ειδικά ζωγραφικής, γιατί σπάνια ζητάνε να εξηγήσουν στον κόσμο φιλολογία ή μουσική – οφείλεται στο γεγονός ότι η ζωγραφική έχει κάτι το τρομακτικό για τον άνθρωπο. Κάτι το φαντασματικό. Και οι άνθρωποι δυσκολεύονται να παραδεχτούν τα αισθήματα που τους γεννάει η ζωγραφική. Ο εξηγητής της ζωγραφικής είναι σαν τον άνθρωπο που καθησυχάζει ένα παιδί για το φάντασμα που είδε, για να μην το αφήσει να φύγει τελείως. Η ζωγραφική μιλά καλύτερα απο κάθε ομιλητή και κάθε κριτική. Ο άνθρωπος είναι πολύ πιο κοντά στην αλήθεια της ζωγραφικής, παρά η εξήγηση που θα του δώσει κάποιος άλλος. Άλλωστε η δυσκολία δεν είναι τόσο στο να καταλάβει κανείς τι παριστάνει ένα έργο, αλλά στο να παραδεχτεί πως αυτό που αισθάνεται ο ίδιος είναι και το πλησιέστερο προς το νόημα του έργου.
Αν οι άνθρωποι ήταν σε θέση να παραδεχτούν την αξία των αισθημάτων τους, θα μπορούσαν να καταλάβουν πολύ πιο εύκολα την αξία των καλλιτεχνικών έργων. Συνήθως ζητούνε κάτι παραπάνω απο αυτό που τους συγκινεί. Και αυτό μπλέκει τα πράγματα. «
Γιάννης Τσαρούχης
Σημείωση: η επισήμανση στο κείμενο είναι δική μου.
σολωμάντζαρος .............. δια χειρός 
μα μιλάτε σοβαρά;