luben bar – διάλογοι (4)

Κ.Ψ.Υ. Ρεθύμνου – έκθεση εργαστηρίων

 

 

 

 

Το Κέντρο Ψυχικής Υγείας   Ρεθύμνου  οργάνωσε την άνοιξη που μας πέρασε δυο εργαστήρια.

Ένα εργαστήριο πηλού με την Ασπασία την κεραμίστρια, απο τα Χανιά

 κι ένα εργαστήριο ζωγραφικής με… εμένα.

Χτες  22/7/2009 έγιναν τα εγκαίνεια της έκθεσης με τα έργα των μαθητών αυτών των δύο εργαστηρίων.

 Απο νωρίς το απόγευμα μαζεύτηκαν κάποιοι μαθητές και κάποιοι εθελοντές και …εκτονωθήκαμε στους τοίχους.

Ιδού τα αποτελέσματα.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.

.

 

 

 

 

 

.

 

 

 

.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Να και μερικά έργα των μαθητων .

Να σημειώσω πως πρώτη φορά έρχονταν σε επαφή με την κεραμική και οι περισσότεροι απο αυτούς (15 μαθητές) πρώτη φορά έπιαναν πινέλο.

.

 

 

 

.

 

 

 

 

 

 

 

 

.

 

 

.

 

 

 

 

 

 

 

.

 

.

 

 

 

     .

 

 

 

 ΣΗΜΕΙΩΣΗ

Το Κέντρο Ψυχικής Υγείας Ρεθύμνου υπάγεται στο νοσοκομείο Ρεθύμνου. Στον  ενάμισι σχεδόν  χρόνο λειτουργίας του έχει κάνει πάνω απο 40 εκδηλώσεις μικρές ή μεγάλες . Σε καμία απο αυτές δεν εμφανίστηκε κάποιος υπεύθυνος του νοσοκομείου (ούτε κάποιος τοπικός «άρχοντας»).

Επίσης είναι το μοναδικό Κέντρο Ψυχικής Υγείας σ΄όλη την Ελλάδα που έχει μόνο έναν ψυχίατρο.

Φαίνεται πως η τοπική κοινωνία δεν θέλει να ξέρει πως υπάρχει Κέντρο Ψυχικής Υγείας στο Ρέθυμνο.

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ 2 για όσους μένουν ή θα έρθουν στην πόλη μας.

Η έκθεση θα διαρκέσει …πολύ καιρό.

(στο  κτίριο του Κ.Ψ.Υ.Ρεθύμνου απο 8 το πρωί έως 2 το μεσημέρι)

 

άλλο σεχ, άλλο έρωτας, άλλο αγάπη, άλλο πάνες βρακάκια…

Σχεδόν
όλες αυτές οι γυναίκες
που πήγα μαζί τους
– αλλά κι εκείνες που δεν ήρθαν –
ήθελαν ένα παιδί
μαζί μου.

Τελικά
όλες αυτές ο γυναίκες
που πήγα μαζί τους
– εκτός από μία –
γίναν καπνός,
όνειρο, φαντασίωση,
ένδοξο παρελθόν.

Διότι
όλες αυτές οι γυναίκες
– και η μία –
ήθελαν ένα παιδί σαν εμένα
αλλά  όχι έναν άντρα σαν εμένα..

σβήστε τα τσιγάρα

…στα μούτρα τους !
Στα μούτρα όλων αυτών που νοιάζονται τάχα για την υγεία μας.
Στα μούτρα αυτών που έφεραν τον πλανήτη στα πρόθυρα της κατάρρευσης κι έχουμε ήδη καβατζώσει εκατομμύρια νεκρούς για το μέλλον.
Αυτοί νοιάζονται για την υγεία μας!
Στα μούτρα αυτών που στήνουν πολέμους σ΄ όλο τον κόσμο και στέλνουν τους πολίτες τους κατά χιλιάδες να σκοτωθούν , να ακρωτηριαστούν , να γεννήσουν πόνο.
Αυτοί νοιάζονται για την υγεία μας!
Στα μούτρα αυτών που δίνουν το 90% των χρημάτων για την πρόληψη και μόνο το 10% για τη θεραπεία του καρκίνου. Που κρύβουν φάρμακα, θεραπείες, ανεβοκατεβάζουν τιμές, και κάνουν ισολογισμούς πάνω από τα πτώματά μας.
Αυτοί νοιάζονται για την υγεία μας.
Αυτοί που την έκαναν είδος πολυτελείς .
Στα μούτρα αυτών που κάνουν πειράματα με τα μεταλλαγμένα κι αυτών που ψηφίζουν υπέρ της ελεύθερης διακίνησής τους παντού.
Αυτοί νοιάζονται για την υγεία μας.
Και για να έρθουμε και στα …δικά μας μούτρα:
Αυτοί που ξεχαρβάλωσαν τα νοσοκομεία και τη δημόσια Υγεία, που φτιάχνουν – ή δεν φτιάχνουν – δρόμους δήμιους.
Αυτοί που σε σκίζουν στο πρόστιμο όταν σε πιάσουν να οδηγείς μεθυσμένος και μετά σ’ αφήνουν να φύγεις να πας να σκοτωθείς παρακάτω , ή να σκοτώσεις κανέναν άλλο.
Αυτοί θέλουν να μας πείσουν πως νοιάζονται για την υγεία μας.
Αυτοί που πρώτοι ρυπαίνουν το περιβάλλον με τις νομοθεσίες τους αλλά χρηματοδοτούν τα «ινβέρτερ» για να κονομήσουν κι από κει οι εταιρίες κλιματιστικών , και σβήνουν και μια ώρα τα φωτάκια για να σώσουν τον πλανήτη!!!
Αυτοί που στέλνουν μαζικά τους πολίτες στα ψυχοφάρμακα μέσα από κοινωνικούς αποκλεισμούς, ανεργία, ρατσισμό ,ανέφικτο life style, σχολεία και εκπαίδευση που μόνο να ψαλιδίζει φτερά ξέρει….
Όχι
Σε καμία περίπτωση δεν νοιάζονται για την υγεία μας
Για τα πρόστιμα που θα εισπράξουν νοιάζονται.
Για πολίτες κουρδισμένους και ρουφιάνους νοιάζονται.
Διότι ο συνειδητοποιημένος πολίτης ξέρει που πρέπει να καπνίσει και που όχι.
Ο μη συνειδητοποιημένος χρειάζεται παιδεία και όχι απαγορεύσεις.
Χρειάζεται να είμαστε μαζί κι όχι ο ένας απέναντι από τον άλλο.
Την πρώτη μέρα λειτουργίας του τετραψήφιου αριθμού που δώσανε, βρέθηκαν και πάρα πολλοί για να καταδώσουν καπνιστές. Τι θα γίνει δηλαδή όσο θα περνά ο καιρός; Βρέθηκαν και σαράντα καλόπαιδα που δήλωσαν εθελοντές στην προσπάθεια διαφύλαξης των μέτρων. Τι θα κάνουν δηλαδή; Θα μοιράσουν τις γειτονιές και θα γυρίζουν στα μπαρ και στις ταβέρνες να ρουφιανεύουν;
Τέτοια φαινόμενα θέλουν να γεννηθούν αυτοί που νοιάζονται πολύ για την υγεία μας;
Εμένα προσωπικά λίγο θα με επηρεάσουν τα νέα μέτρα, γιατί μπορώ να επιλέγω τα μέρη που θα πηγαίνω και αν κάπου απαγορεύεται το κάπνισμα απλά δεν θα πάω. Επίσης δουλεύω μόνος μου.
Αυτό όμως που ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ δεν μπορώ να χωνέψω είναι η απύθμενη υποκρισία
Είμαι πολύ θυμωμένος γιατί σ’ έναν πλανήτη που τον έχουν δρομολογήσει για φούντο θέλουν – μεταξύ άλλων απίστευτων – να μας πείσουν και πως νοιάζονται για την υγεία μας.
Γι’ αυτό ξαναλέω
Σβήστε τα τσιγάρα στα μούτρα τους.
Και μην ξεχνάτε:
Περισσότερο κι από τον καπνό του τσιγάρου βρωμούν τα σκατά.

 

 

 

 

 

 

η παλιά καρέκλα

Πήρα δρομάκια, δρόμαρους
γύρισα πάλι πίσω,
έκατσα να ξεκουραστώ
σε μια παλιά καρέκλα.

Στο «ααααχ» μου  αντιστάθηκε,
τρίξαν τ’ αρχαία ξύλα,
εγώ όμως τα  αγνόησα
σβούριζα τα κρασά μου.

«Ποιος είσαι, από πού έρχεσαι,
ο κώλος σου τι γυρεύει;»
άκουσα γύρω, γύρω μου
μα άνθρωπο δεν είδα.

«Εγώ είμαι που σου μιλώ,
εγώ η παλιά καρέκλα.
Ποιος είσαι, από πού έρχεσαι
κι ο κώλος σου τι γυρεύει;»

Ταράχτηκα και σκέφτηκα
«θε μου σε μένανε μιλάει»
όμως και πάλι σκέφτηκα
«δεν ομιλούν τα ξύλα».

Ήπια πεντ – έξι, 10 – 8
κρασά κι έφυγα πάλι
κι’ είπα «δεν ξανακάθομαι
αν δεν έχω απαντήσεις»

                                                                                      

 

 

 

 

 

 

 

καρέκλα  του συνάδελφου  Βίνσεντ