καλή χρονιά

.

.

.

καλή χρονιά

χριστουγεννιάτικη ιστορία (επανάληψη)

    ΝΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΜΙΑ ΦΑΤΝΗ…
Καλά , καλά ηρέμησε τώρα  , είπα μέσα μου , πήγε πεντέμισι. Σηκώθηκα βαριεστημένα και ετοιμάστηκα για την απογευματινή , αναγκαστική , έξοδο .Πήρα άδειο το σάκο καικατέβηκα . Αφού απογοητεύτηκα με κάτι  τηλεφωνήματα  για δουλειά , πήρα να  διασχίζω την Παναχαϊκού. Πίσω από τη τζαμαρία μιας πόρτας ερμητικά κλειστής , αναβόσβηνε ένα δεντράκι .Το κάρφωσα με μια θλιμμένη ματιά  και η τζαμαρία διαλύθηκε σε χιλιάδες κομματάκια . Μέσα στο  δαιμονισμένο παλιοθόρυβο  δυο ανύποπτες κυρούλες – που είχαν αφήσει τις αειπάρθενες  γκόμενες κόρες τους στο σπίτι  και  που τώρα κινούσαν για τον εσπερινό – γύρισαν άξαφνα κατατρομαγμένες .  Απομακρύνθηκα βιαστικά πατώντας   σε κάτι σκουπίδια . Πολύ κρύο .
    Τούτες τις μέρες , ανθίζουνε στις πόλεις μας τα ηλεκτρόδεντρα .  

φορολογική συνείδηση

 

 

γυάλινη κατάβαση

                 ΓΥΑΛΙΝΗ ΚΑΤΑΒΑΣΗ

Όταν θα σκάει η μεγάλη βόμβα
που θα σκορπίσει σε συντρίμμια τον πλανήτη
και θα τον στείλει πίσω ,
πίσω στου άπειρου διαστήματος τη μήτρα ,
μην ανησυχείτε αγαπητοί .
Θα υπάρχει πλήρης τηλεοπτική κάλυψη
του περίφημου ετούτου συμβάντος .

Γελάτε μα …

Τα χιλιάδες της μπίρας μπουκάλια
σκάσαν σα βόμβες και τώρα απειλείται
ολάκερο το οικοσύστημα  της πολυκατοικίας μου.
Τόνοι αφροί ξεχειλίζουν
από σκάλες , μπαλκόνια , και πόρτες ,
τόνοι ανθρώπων ουρλιάζουν και τρέχουν ,
δροσίζονται κατακαλόκαιρα .
Κι όλο κυλούν ο αφροί προς τα κάτω
σ’ ένα θέαμα άπειρου κάλλους .

Όμως ,πάνω εγώ
κυλιέμαι στα κομμάτια
χιλιάδων μπουκαλιών
Πάει το αίμα μου , γίνετ’ αφρός
καρφωμένα γυαλιά
μου καλύπτουν το σώμα …

Κι όταν έτσι τις σκάλες
κατέβηκα ουρλιάζοντας ,
τρελός απ’ τον πόνο
– ένα θέαμα επίσης ωραίο –
με σημάδεψαν χίλια πιστόλια .
Των παιδιών τους καλύψαν τα μάτια
μα ξεχάσαν να κλείσουν τ’ αυτιά .
Και μ’ αφήσαν τους τόσους ορόφους
να κατέβω σφαδάζοντας  κι όλους
υπό βλέμμα  auto focus  και φλας .

Προβολείς μ’ είχαν πάρει κατόπι .
Όταν βγήκα στο δρόμο μου ρίξαν .

εντροπία – desolation row

ΕΝΤΡΟΠΙΑ

Θα πιω να μεθύσω ,
να μη μπορώ ν’ ανασάνω ,
να μην έχω πια στρώμα για ύπνο.
Θα υποβάλλω σε μένα
φθορά μεγαλείο ,
στο μυαλό κατηφόρα .

Δεν θέλω  επιχειρήσεις αναστύλωσης:
ιατρικές συνταγές , ορούς νοσοκομείων ,
ή κολάσεις ψυχιατρικών θαλάμων .
Θα επιδεινώσω την αρρώστια μου
να μη μπορώ ν’ ανασάνω ,
στο μυαλό μου να χάνομαι ,
στο κρεβάτι να καίγομαι .

Άσε άλλους να φτιάχνουν
ισχυρούς καταψύκτες
να μη σαπίζουν τα κρέατα ,
να μη βρωμίζουν  ιδέες ,
που σωρός κρεμασμένες
στα εθνικά κρεοπωλεία
αυνανίζονται , ιδρώνουν,
τελικά επιβιώνουν
στων βουνών τις κεραίες ,
στων κομπιούτερ τις μνήμες.
Άσε άλλους να φτιάχνουν
κρατικούς καταψύκτες
να μη σαπίζουν τα πτώματα.

κωλόπαιδα…

 

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Νίκος Ξυλούρης

Γιάννης Μαρκόπουλος

Οδυσσέας Ελύτης

bang away

ένα χρόνο…

σολωμάντζαρος…

 

 

 

 

Ευχαριστώ εκ των προτέρων, αλλά δεν θέλω φτηνούς συναισθηματισμούς και παιδιάστικες εξάρσεις.

Και μην ξεχνάτε…σε 100 χρόνια δεν θα υπάρχουν μπλογκς.