κάλαντα πρωτοχρονιάς

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά
ψυχή μου δεντρολιβανιά
κι αρχή αρχή καλός μας χρόνος
βρε να χαι – χαίρετ’ ο κόσμος όλος.

Να χαίρεσαι Κατερινιώ
Μαίρη, Μήτσο και Λενιώ
κι όλοι εμείς που’ μαστ’ εδώ
και πα – παντού να τραγουδάμε
ε και να, ε και να χαροκοπάμε.

Πάνω στο πιο ψηλό βουνό
πολέμησα με τον καιρό
με χα – με χάδια και φοβέρες
βάζω με το νε
με το νέο έτος βέρες.

Τα κάλαντα τα είπαμε
και το φχαριστηθήκαμε ,
άιντε τώρα κι εσείς
κι εσείς απ’ τη μεριά σας
δώστε μας, δώστε, σώστε μας
απ’ την καρδιά σας.

χριστουγεννιάτικη ιστορία

  

    ΝΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΜΙΑ ΦΑΤΝΗ…
Καλά , καλά ηρέμησε τώρα  , είπα μέσα μου , πήγε πεντέμισι. Σηκώθηκα βαριεστημένα και ετοιμάστηκα για την απογευματινή , αναγκαστική , έξοδο .Πήρα άδειο το σάκο καικατέβηκα . Αφού απογοητεύτηκα με κάτι  τηλεφωνήματα  για δουλειά , πήρα να  διασχίζω την Παναχαϊκού. Πίσω από τη τζαμαρία μιας πόρτας ερμητικά κλειστής , αναβόσβηνε ένα δεντράκι .Το κάρφωσα με μια θλιμμένη ματιά  και η τζαμαρία διαλύθηκε σε χιλιάδες κομματάκια . Μέσα στο  δαιμονισμένο παλιοθόρυβο  δυο ανύποπτες κυρούλες – που είχαν αφήσει τις αειπάρθενες  γκόμενες κόρες τους στο σπίτι  και  που τώρα κινούσαν για τον εσπερινό – γύρισαν άξαφνα κατατρομαγμένες .  Απομακρύνθηκα βιαστικά πατώντας   σε κάτι σκουπίδια . Πολύ κρύο .
    Τούτες τις μέρες , ανθίζουνε στις πόλεις μας τα ηλεκτρόδεντρα .  

πρόγραμμα εορτών

Ανήμερα των Χριστουγέννων  θα αναρτήσω το διήγημά μου:
“Χριστουγεννιάτικη ιστορία”*****

Όποιος καταφέρει και το διαβάσει (6 σελίδες με 12ρια γράμματα) ,  αν χαίρεται με τα χριστούγεννα θα του μαυρίσει η καρδιά. Όποιος απεχθάνεται κάτι τέτοιες γιορτές θα ανοίξει η καρδιά του, θα χαρεί πάρα πολύ και θα θέλει να με συγχαρεί.

Προπαραμονή Πρωτοχρονιάς  θα αναρτήσω τους στίχους  μου με τίτλο:
“Κάλαντα Πρωτοχρονιάς” ***

Μπορεί κανείς να  θέλει  να τα μάθει για να τα πει την παραμονή!

Ανήμερα Πρωτοχρονιάς θα αναρτήσω το: «καλή χρονιά κι ομορφονιά»****

Έμμετρες ευχές για το νέο έτος.

αξιολόγηση:$ κακό, * ενδιαφέρον, ** ψιλοκαλό, *** καλό, **** πολύ καλό,   *****αριστούργημα.

ζητιανιά

 ΖΗΤΙΑΝΙΑ

Πέρ’ απ’ τους γκρίζους βροχερούς,
θολούς ορίζοντες του ρακένδυτου γέρου
της θλιβερής γωνίας του  δρόμου,
απλώνεται ικετευτικό ένα πελώριο χέρι :

Της υγρής μάνας γης η παλάμη,
μια λακκούβα απλωμένη στο πλήθος,
ένα κέρμα συμπόνιας ζητάει,
τη στερνή μας ανάσα ευλογία.  

γαία

μικτή τεχνική σε ξύλο 91Χ70  (2004)

χαμοζωή

 ΧΑΜΟΖΩΗ

Ένα  πρωί θα σηκωθώ
κ ΄ύστερα θα καθίσω,
θα πιω καφέ να ξεχαστώ
κι αν θυμηθώ θα ζήσω.

Μπορεί να πάω για δουλειά
μπορεί στο καφενείο
κι αν κόψω το τσιγάρο θα
ψάχνω σταχτοδοχείο.

Και προς το βράδυ – βράδυ
–  έρμη ζωή –
 θα ψάχνω μα δεν θα ΄χω
 στερνή πνοή.

εντροπία

ΕΝΤΡΟΠΙΑ

Θα πιω να μεθύσω ,
να μη μπορώ ν’ ανασάνω ,
να μην έχω πια στρώμα για ύπνο.
Θα υποβάλλω σε μένα
φθορά μεγαλείο ,
στο μυαλό κατηφόρα .

Δεν θέλω  επιχειρήσεις αναστύλωσης:
ιατρικές συνταγές , ορούς νοσοκομείων ,
ή κολάσεις ψυχιατρικών θαλάμων .
Θα επιδεινώσω την αρρώστια μου
να μη μπορώ ν’ ανασάνω ,
στο μυαλό μου να χάνομαι ,
στο κρεβάτι να καίγομαι .

Άσε άλλους να φτιάχνουν
ισχυρούς καταψύκτες
να μη σαπίζουν τα κρέατα ,
να μη βρωμίζουν  ιδέες ,
που σωρός κρεμασμένες
στα εθνικά κρεοπωλεία
αυνανίζονται , ιδρώνουν,
τελικά επιβιώνουν
στων βουνών τις κεραίες ,
στων κομπιούτερ τις μνήμες.
Άσε άλλους να φτιάχνουν
κρατικούς καταψύκτες
να μη σαπίζουν τα πτώματα.

νέο φεγγάρι

ΝΕΟ ΦΕΓΓΑΡΙ
Νέο φεγγάρι μη φανείς
χαμήλωσε λιγάκι

δεν τέλειωσα με το παλιό,
πολλά έχουμε ακόμα
να πούμε και να δείξουμε
να πλέξουμ’ ένα ψέμα.

Δεν μου’ δειξε  όλο του το φως
δεν είδε την καρδιά μου
δεν μου’ πε για τον έρωτα
δεν του’ πα για το κρίμα .

Παλιό φεγγάρι μη χαθείς
μη σκίσεις τη ζωή μου
μη φύγεις για το πουθενά
κι εγώ τι θ’ απογίνω ;

Νέο φεγγάρι μη φανείς
χαμήλωσε λιγάκι

Θέλεις δε θέλεις θα φανώ
κι εσύ θα’ ρθείς  μαζί μου.
Φόρεσε αν θέλεις τις παλιές
ή βρες καινούριες λέξεις,
μόλις ροδίσει η αυγή
θα φύγουμε παρέα.

απόλλων

μέλλον (ή αναμνήσεις)

ΜΕΛΛΟΝ ( ή ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ)

Σα μνήμες που ριγούνε
σαλεύουν  οι κουρτίνες.
Στον κρύο αγέρα μόνες
πενθούνε.

Φθαρμένο το σεντόνι,
αράχνες στ’ άδεια ράφια,
στης μπίρας το ποτήρι
η σκόνη.

Μι’ αλεξιθόρυβη σιωπή,
σαν φάντασμα ανέμου,
παγώνει τις ψυχές μας
Θεέ μου !

παράπονο

  ΠΑΡΑΠΟΝΟ
Νάταν η μέρα θάλασσα
κι η νύχτα ουρανός,
στον ύπνο θα’ μουνα    θεός
στον ξύπνιο ναυαγός.

Μα γω δίπλα στη θάλασσα
γεννήθηκα, στη γη ,
δεντράκι που μαράζωσε
στον ουρανό να βγει.

μαντινάδα

 ΜΑΝΤΙΝΑΔΑ

Στ’ αμπέλι π’ έστενα χορό
τώρα τρυγούνε άλλοι.
Αυτοί θα πιούνε το κρασί
δικήντονε κι η ζάλη.

πορεία

 ΠΟΡΕΙΑ

Έδεσα τη γλώσσα μου
σ’ ένα φύλλο χρυσού
που δούλεψ’ ο ήλιος
στις χιονισμένες κορφές

Δεν θα’ χα τίποτα να πω
με γλώσσα αχαλίνωτη,
δεν θα’ χα τίποτα να πω
στο χάρο γανωτή.

αν δεν είχα δέσει τη γλώσσα μου
σ’ ένα φύλλο χρυσού
και την καρδιά μου
στ’ αρχίδια ενός σκύλου.

χρέος

ΧΡΕΟΣ

Χρωστώ καμπόσα νοίκια
σε τούτο δω το χώμα
χιλιάδες δέντρα φύτεψα
μα του χρωστώ ακόμα .

Κι έτσι έβαλα φτερά
με χρονοχρέωση
αφού οι θεοί της γης
μου κάναν έξωση .

το μυστήριο της έμπνευσης

ακρυλικό σε καμβά 90χ70  (2003)

Άλλος ήταν ο  προορσμός του  (Οινοθήκη)  και αλλού μπήκε (πολυτελές ,ενοικιαζόμενο δωμάτιο)

Πρόκειται για παραλλαγή παλαιότερου πίνακα με τίτλο »Το μυστήριο της έμπνευσης»

 Απο δω και το θυλικό αγγελάκι που παιζει … μαντόλα ; και που κοσμεί την κορφή του blog