24 Νοέ. 2008 33 Σχόλια
in αταξινόμητα
Ξεκίνησα ετούτο το μπλογκ πριν κανα χρόνο περίπου, με σκοπό να παρουσιάσω την τέχνη μου…
.
Γέλασε κανείς;;;
…και αυτό κάνω τόσο καιρό.
Η αλήθεια είναι πως έχω παρουσιάσει ένα απειροελάχιστο κομμάτι της συνολικής καλλιτεχνικής μου δημιουργίας …
(εσύ τώρα γιατί χαμογελάς;)
…αλλά τελευταία σκέφτομαι και κάτι άλλο:
Πως θα μπορούσε το ίδιο το μπλογκ να γίνει έργο τέχνης;
Εχει κανείς καμιά ιδέα;
 | ΘΕΟΔΩΡΑΚΙΣΤΗΣ-ΦΙΛΟΣ… στη Θεοδωράκης – Κουτσουρέλης |
 | σολωμάντζαρος στη Θεοδωράκης – Κουτσουρέλης |
| ΘΕΟΔΩΡΑΚΙΣΤΗΣ στη Θεοδωράκης – Κουτσουρέλης |
| σολωμάντζαρος στη Θεοδωράκης – Κουτσουρέλης |
| σολωμάντζαρος στη luben bar – διάλογοι (8) |
| ΦΙΛΟΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ στη Θεοδωράκης – Κουτσουρέλης |
 | Βασίλης Ζαρείφης στη luben bar – διάλογοι (8) |
| ΘΕΟΔΩΡΑΚΙΣΤΗΣ στη Θεοδωράκης – Κουτσουρέλης |
| Πως έγινε ο «άγιος Ά… στη άρης βελουχιώτης | |
| Πως έγινε ο «άγιος Ά… στη άρης βελουχιώτης |
.
σολωμάντζαρος .............. δια χειρός 
Νοέ. 25, 2008 @ 08:26:02
Δεν μπορώ να σου απαντήσω τώρα γιατί κρατάω την κοιλιά μου απ’ τα γέλια (πως τα λές!).
Πάντως είναι συναρπαστική ιδέα, η οποία δεν έχω ιδέα -αυτή τη στιγμή- πως μπορεί να υλοποιηθεί. Θα επανέλθω σίγουρα με τις σκέψεις μου (εδώ μπορείς να γελάσεις εσύ). Νομίζω ότι μπορεί να γίνει ένας γόνιμος διάλογος και σίγουρα οι θαμώνες του μαγαζιού (που είναι ένας κι ένας) θα μπορέσουν να συνεισφέρουν σ’ αυτόν.
Την Καλημέρα μου (και τα σέβη μου, εννοείται)
Νοέ. 25, 2008 @ 12:13:37
ολόλευκο
χιόνι
τάμπουλα ράζα
Νοέ. 25, 2008 @ 12:14:52
και μ’ένα στίγμα στη μέση…
κουκίδα
καρφί
σημειολογία της αποκαθήλωσης
Νοέ. 25, 2008 @ 13:04:53
Μερικές πρώτες σκέψεις: Τι μας χρειάζεται –βασικά- για ένα έργο τέχνης;
1. Ένας καλλιτέχνης (έχουμε και μάλιστα καλό)
2.Ένα μέσον (έχουμε και μάλιστα τελευταίας τεχνολογίας με απεριόριστες δυνατότητες)
3.Θεατές (κι απ’ αυτούς έχουμε)
Φτάνουν αυτά; Όχι. Χρειάζεται κι ένα μήνυμα ή μηνύματα που μπορεί να είναι μια ιδέα, μια άποψη, ένα συναίσθημα κτλ. (έχουμε κι απ’ αυτά και μάλιστα σε πληθώρα.)
Άρα μήπως το μπλογκ που δημιουργείται από έναν καλλιτέχνη είναι εξ ορισμού έργο τέχνης; Μάλλον όχι απαραίτητα αφού ό,τι κάνει ένας καλλιτέχνης δεν είναι κι έργο τέχνης. Οι καλλιτέχνες (παρά τα περί του αντιθέτου θρυλούμενα) είναι κανονικοί άνθρωποι και , ως εκ τούτου, έχουν κι άλλες δραστηριότητες, εκτός των καλλιτεχνικών.
Οπότε, νομίζω, θα χρειαζόταν η πρόθεση, αλλά και η δήλωση, του δημιουργού ότι «το παρόν μπλογκ είναι έργο τέχνης» οπότε να το αντιμετωπίσουμε αναλόγως: Οι θεατές να αντλήσουμε αισθητική ηδονή, οι τεχνοκριτικοί να παράγουν λεκτική αυτο-ηδονή, οι θεωρητικοί να πούνε τα δικά τους (αν υπάρχει αισθητική θεωρία ή έστω άποψη που να ‘υποστηρίζει’ το μπλογκ) και τέλος πάντων ο καθένας να το διαχειριστεί κατά το ήθος και τις συνήθειές του.
Βέβαια σ’ αυτήν την περίπτωση ανακύπτουν κάποια ζητηματάκια. Πχ τα σχόλια αποτελούν μέρος του έργου; (μπορεί όχι, και να παίζουν το ρόλο που έχουν τα βιβλία εντυπώσεων στις εκθέσεις, μπορεί και ναι αν το βιβλίο εντυπώσεων οριστεί ως μέρος –αναγκαστικά(;)- ενός διαδραστικού έργου). Άλλο ζητηματάκιον: Το μήνυμα (ή τα μηνύματα) πρέπει να κινούνται γύρω από έναν ενιαίο άξονα ή μπορούν να αλλάζουν από καιρού εις καιρόν; Αν, κι εδώ που τα λέμε, αυτό το τελευταίο καθόλου ζητηματάκιον δεν είναι αφού τα μπλογκ (εκ κατασκευής) είναι ημερολόγια με την ευρύτερη δυνατή έννοια οπότε ή θα πρέπει να έχουμε έναν αφόρητα μονοκόμματο χαρακτήρα (ο οποίος θα ήταν πληκτικός καλλιτέχνης) ή κάθε φορά που θα θέλει να φτιάξει ένα καινούργιο έργο τέχνης θα πρέπει να στήνει ένα νέο μπλογκ (και κάποια στιγμή ένα μπλογκ-μαμά που θα παραπέμπει στα υπόλοιπα μπλογκ, ως γκαλερί). Μύλος…
Θα πρέπει να πετύχω, για πρώτη φορά στα 40 σχεδόν χρόνια τα ζωής μου, το εξής: Να βάλω σε τάξη τις σκέψεις μου (χλωμό!). Πάντως θα διαβάσω με ενδιαφέρον τις απόψεις που θα εκφραστούν στα επόμενα σχόλια…και τα λέμε…
Νοέ. 25, 2008 @ 19:47:52
Το ξεκολλάς από την οθόνη και το βάζεις στο ποδήλατο για ρόδα. Κατόπιν, εκθέτεις το ποδήλατο.
Νοέ. 25, 2008 @ 20:14:42
#φαίδρα φις
Τι εννοείς ολόλευκο;
Να κάνω δηλαδή μια ανάρτηση …ολόλευκη;
#ΚτΚουΚ
Το λοιπόν και σε συνδυασμό με της φαίδρας, σκέφτομαι πως θα μπορούσα να φτιάξω ένα μπλογκ , να βγάλω σε κοινή θέα τον κωδικό να μπαίνει όποιος θέλει και να παρεμβαίνει στις αναρτήσεις, να αλλάζει τις εικόνες, τις λέξεις κλπ.
Να κάνει οτι γουστάρει
Ξεκινάς πχ. απο μια ολόλευκη ανάρτηση.
Έρχεται η φαίδρα, βάζει μια κουκίδα στη μέση.
Έρχεσαι εσύ, βάζεις τις σκέψεις σου σε τάξη, λίγο παρα πέρα, κ.ο.κ.
Το θέμα είναι πως θα τηρηθούν και κάποιοι όροι, σαν αυτούς που βάζεις πχ, ώστε ναι μεν ξέφραγο μπλογκ, αλλά όχι και τελείως μπάχαλο – δε.
# Churchwardden
Αυτό το κάνουν δεκάδες άλλα μπλογκ που οι κάτοχοί τους εκθέτουν την ζωή τους – ποδήλατο.
Νοέ. 26, 2008 @ 23:15:43
Νομίζω πως το ίδιο το ερώτημα το μετέτρεψε σε έργο Τέχνης.
Νοέ. 27, 2008 @ 15:18:43
Καθόλου δεν χαμογελώ … Πώς σου φάνηκε ;
Νοέ. 27, 2008 @ 16:21:09
#adamo
Αλλη γνωμη έχει ο ΚτΚουΚ λίγο πιο πάνω.
Είναι πάντως ένα ενδιαφέρον ερώτημα.
Δεν είχα δίκιο για το μπλογκ μου;
Να΄σαι καλά.
#silia
Ψεματάκια ε; ψεματάκια.
Νοέ. 27, 2008 @ 16:56:15
Γράφεις: «Το λοιπόν και σε συνδυασμό με της φαίδρας, σκέφτομαι πως θα μπορούσα να φτιάξω ένα μπλογκ , να βγάλω σε κοινή θέα τον κωδικό να μπαίνει όποιος θέλει και να παρεμβαίνει στις αναρτήσεις, να αλλάζει τις εικόνες, τις λέξεις κλπ. Να κάνει οτι γουστάρει»
Αυτό το λένε Wiki.
Νοέ. 27, 2008 @ 18:55:05
Ναι αλλά δεν είναι…έργο τέχνης!
αν και είναι όντως πρωτοποριακό.
Σ΄ευχαριστώ πάντως για το ενδιαφέρον.
Νοέ. 27, 2008 @ 19:51:18
Όταν το δεις σαν έργο, που θα πεί :
του δίνεις τον εαυτό σου, με έγνοια, ευχαρίστηση και μεράκι.
Είναι αυτό που είσαι αναγκασμένος να δημιουργήσεις.
Αυτό που σου μοιάζει… η Τέχνη του καθενός.
Τι άλλο μπορείς να ζητήσεις ?
Νοέ. 27, 2008 @ 20:13:16
#inconnue
Καλως ήρθες.
Αυτό που λες το κάνω ούτως ή άλλως με τη ζωγραφική ή τους στίχους που παρουσιάζω στο μπλογκ.
Η παρουσίασή τους όμως κάνει και το μπλογκ έργο τέχνης;
Νοέ. 27, 2008 @ 20:24:30
Ευχαριστώ για το καλωσώρισμα.
Αλλά γιατί τόση έγνοια για το «τέχνης»?
Τι θα πεί αυτό ?
Η δημιουργικότητα είναι νομίζω ‘αναγκαστική’- ‘θεραπευτική’.
Δεν γίνεται να μην την ‘δια’-πράξουμε.
Αν η «παρουσίαση», όπως την ονομάζεις, ικανοποιεί τον δημιουργό, γιατί δεν φτάνει?
Ποιός άλλος μπορεί να δίνει την περί «τέχνης» πιστοποίηση?
Νοέ. 27, 2008 @ 20:37:43
#L’Enfant de la Houte Mer
Ωχ… τώρα πας ν΄ανοίξεις μεγάλη κουβέντα
Η δημιουργικότητα είναι θεραπευτική αλλά όχι αναγκαστική.
Πως θα μπορούσε να είναι;
Δεν είναι αναγκαστικά δημιουργικός ο κάθε άνθρωπος.
Όσο για το δημιούργημα μπορεί να λειτουργεί «θεραπευτικά» για τον δημιουργό και μπορεί και να τον ικανοποιεί αλλά δε νομίζω πως αυτό φτάνει για να χαρακτηριστεί και έργο τέχνης.
Κι εδώ είναι η μεγάλη κουβέντα, γιατί δε νομίζω πως είναι και τόσο εύκολο, τελικά , να προσδιοριστεί τι είναι έργο τέχνης, (διάβασε και το σχόλιο 4)
Η έγνοια μου πάντως για την τέχνη δικαιολογείται – πιστεύω – απο το γεγονός πως είμαι ζωγράφος.
Όσο για την παρούσα ανάρτηση … μια πλάκα πήγα να κάνω αλλά βλέπω πως προκύπτουν ενδιαφέροντα θέματα.
Να΄σαι καλά.
Νοέ. 27, 2008 @ 20:43:14
Εξηγούμε για το ‘αναγκαστική’:
Εκείνος που έχει ανάγκη να δημιουργήσει, πρέπει (και θα) δημιουργήσει.
Διαφορετικά έχει συνέπειες.
Τώρα, σε σχέση με τα σχόλια :
Τα θεωρώ μέρος του πονήματος, ότι του προσθέτουν κάτι, όταν και εάν νοιώθω ευγνώμων για τον τρόπο που κάποιος κατάλαβε αυτό που παρουσιάζω. Σε αντίθετη περίπτωση, κάτι χάνεται και … μισή ντροπή δική μου, μισή δική τους ..
Νοέ. 27, 2008 @ 21:06:07
Μια πλάκα πήγες να κάνεις;;;;;;;;;;
…και μ’ έβαλες να σκέφτομαι σαν ηλίθιος;;;;; Καλά, όχι ότι μπορώ κι αλλιώς…
…ίσως τελικά να είναι έργο τέχνης το μπλογκ σου γιατί με οδήγησε στην αυτογνωσία (ήταν ανάγκη;)
Πάντως, αυτό που ψάχνουμε (επιμένω ο @$#%^%$#) έχει να κάνει με το εξής: Το μπλογκ για παράδειγμα της Φαίδρας δεν είναι παρά η ηλεκτρονική μορφή ενός βιβλίου με ποιήματα σε ότι αφορά τις εγγραφές και το βιβλίο εντυπώσεων και προβληματισμού σε ότι αφορά τα σχόλια. (Τόσο που να τίθεται, ίσως, ζήτημα αν έχει νόημα η εκτύπωση των καθαυτών βιβλίων ή αν θα έχει στο κοντινό μέλλον). Είναι όμως ένα βιβλίο με ποιήματα έργο τέχνης; Δηλαδή το συμπλήρωμα (χαρτί μελάνι, περιεχόμενα, βιογραφικό κτλ) αποτελούν μέρος του έργου ή είναι απλά τα αναγκαία συστατικά προκειμένου να γίνει αντιληπτό το κυρίως ειπείν έργο που είναι τα ποιήματα; Το δικό σου μπλογκ περιέχει τόσο ποιήματα όσο και πίνακές σου ή σωστότερα ψηφιακές φωτογραφίες (σύγχρονα χαρακτικά) πινάκων σου. Το αντίστοιχό του θα ήταν ένας (χάρτινος) κατάλογος με τα ποιήματά σου και τους πίνακές σου. Ο προβληματισμός είναι ίδιος.
Άρα θα πρέπει να ‘βρούμε’ κάτι που θα διαφοροποιεί τόσο ριζικά την έννοια του μπλογκ ώστε να μην είναι ‘συμπλήρωμα’ αλλά το κυρίως έργο.
Άμα το βρείτε, γράψτε μου. Κυριολεκτικά: γράψτε σχόλιο. Το ίδιο θα κάνω κι εγώ.
Νοέ. 27, 2008 @ 21:29:57
επιτέλους συζήτηση!
μόλις σήμερα πήρα το μέιλ,
είχε πρόβλημα ιού το μέιλ μποξ
και σ’ευχαριστώ πολύ πολύ!
θα ξανάρθω
απειλητικά!
Νοέ. 27, 2008 @ 22:45:57
Καλησπέρα! Φοβερό το σχόλιό σου, θα το διορθώσω πάραυτα 😀
Δεν ξέρω αν το blog σου είναι έργο τέχνης ή μπορεί να γίνει, αλλά θα επιστρέψω να το εξετάσω επισταμένως και να σου παραδώσω εμπεριστατωμένα και καθ’ολα τοιουτοτρόπως ολοκληρωμένα την επιστημονική μου άποψη!
Νοέ. 28, 2008 @ 01:18:12
Μπορεί το blog σου να μην είναι έργο τέχνης, αυτό καθαυτό, αλλά είδα την σελίδα σου στο ίντερνετ με τους πίνακές σου. Οπότε μιας και έχεις σύνδεσμο απ’εδώ πρός τα εκεί, ναι, το blog σου είναι έργο τέχνης, και οι πίνακες πολύ καλοί επίσης
Νά’σαι πάντα καλά με όμορφες εμπνεύσεις
Νοέ. 28, 2008 @ 17:02:02
#L’ Enfant de la Haute Mer
Συμφωνώ απόλυτα. Ειδικά με τις συνέπειες.
# ΚτΚουΚ
Σε οδήγησα στην αυτογνωσία;!
Με συγχωρείς πάρα πολύ. Ειλικρινά συγγνώμη. Δεν είχα τέτοια πρόθεση.
Άλλη φορά θα είμαι πιο προσεκτικός.
Ελπίζω να μη μου κρατήσεις κακία.
Όσο για τ΄άλλα, ναι το ποίημα είναι το έργο ή το μυθιστόρημα όπου και να τυπωθεί. Υπάρχουν όμως κάτι εκδόσεις με περίεργα δεσίματα, εξώφυλλα , τυπογραφικά στοιχεία κλπ. που είναι απο μόνα του έργα τέχνης.
Και για να πάμε πιο παλιά που τα βιβλία ήταν χειρόγραφα, υπάρχουν βιβλία έργα τέχνης αξεπέραστης αξίας άσχετης με το περιεχόμενό τους.
Αυτά και πάλι να με συγχωρείς.
#φαίδρα φις.
Και με το μαλακό και απειλητικά είμαστε προετοιμασμένοι για όλα.
Ελα εσύ και θα δεις!
#Έκτορας
Καλώς τον κι απ΄τα μέρη μας.
Σ΄ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Και στο παρόν μπλογκ μπορείς να δεις πίνακες , κάποιους μάλιστα που δεν υπάρχουν στην ιστοσελίδα. Για να τους δεις πήγαινε στα περιεχόμενα γιατί οι «κατηγορίες» δεν λειτουργούν (προβλήματα του wordpress)
Ποιό σχόλιό μου θα διωρθώσεις; Δεν κατάλαβα τι εννοείς.
Να΄σαι καλά
Νοέ. 28, 2008 @ 17:16:58
Καλησπέρα Αλέξανδρε, πραγματικά πολύ όμορφους πίνακες έχεις δημιουργήσει…
Εννοούσα θα «διορθώσω» την χιουμοριστική ανάρτησή μου, προσθέτοντας αυτό που έγραψες, γιατί όντως ταίριαζε πολύ και μου άρεσε. Όπως και έπραξα. Δεν εννοούσα σχόλιο δικό σου
Καλό Σ/Κ να έχεις
Νοέ. 28, 2008 @ 17:20:36
Α μάλιστα. Ωραία
Καλό Σ/Κ και σε σένα.
Νοέ. 28, 2008 @ 20:13:20
Εγώ έχω μια ιδέα.
Νοέ. 28, 2008 @ 21:52:11
Νομίζω πως ένας τρόπος να φτιάξεις ένα έργο τέχνης είναι να μη προσπαθήσεις να φτιάξεις ένα έργο τέχνης αλλά κάτι που να το θαυμάζουν οι άνθρωποι για την ομορφιά και την μαστοριά του. Keep painting & Keep blogging λοιπόν.
Νοέ. 28, 2008 @ 23:01:37
#stixakias
Σαν τον Κύρο Γρανάζη ε;
Που ανάβει ο γλόμπος…ε, μπαρντόν το λαμπιόνι ήθελα να πω και του κατεβαίνει και μια ιδέα!
Και δε μου λες, που την έχεις τώρα αυτή την ιδέα;
Νοέ. 28, 2008 @ 23:11:20
#padrazo
and keep walking with two botles of …
(την έριξα πολύ την ποιότητα!)
Νοέ. 29, 2008 @ 10:31:52
Κατ’ αρχήν η ποιότητα δεν μπορεί να πέσει ποτέ τόσο χαμηλά ώστε να μην πηγαίνει παρακάτω (ρίχνε την άφοβα). Έπειτα καθόλου πεσμένα δεν τα είδα την ποιότητα. Τέλος ο καλός συνάδελφος Όσκαρ Ουάιλντ το είχε διατυπώσει κάπως έτσι: «Η ομορφιά είναι η ανώτερη μορφή εξυπνάδας στο σύμπαν γιατί είναι αυταπόδεικτη»…και συμφωνεί μαζί του κι ο Καρεμπέ. Οπότε…
Νοέ. 30, 2008 @ 00:59:15
Αφού συμφωνεί κι ο Καρεμπέ δεν μου πέφτει λόγος. (αν και προτιμώ αναλογίες …Μοντιλιάνι, Κλιμτ, Μποτιτσέλι…τέτοια)
‘Οσο για την …πτώση της ποιότητας εννούσα πως την κάλυψα μ΄αυτά τα… ιμπεριαλιστικά αναψυκτικά.
Όσο για τον αγαπημένο μου Όσκαρ , έχει γεμίσει 10 μπαούλα σοφίες αλλά ούτε κόκα κόλα ούτε πέπσι είχε πιεί (γι΄αυτό λες να γέμισε τα μπαούλα;)
Όσο για σένα εξακολουθείς να με εκπλήσεις με την παρατηρητικότητά σου.
Όσο για μένα…
Δεκ. 03, 2008 @ 09:43:14
Ενα blog μπορει να γινει art, εαν επιτρέψεις να γίνει διαδραστικο με τη συμμετοχη των αναγνωστων
Δεκ. 03, 2008 @ 14:11:24
Ανέφερα κάτι τέτοιο στο σχόλιο 6.
Θέλει όμως ρίσκο και…χρόνο.
Να΄σαι καλά
Δεκ. 04, 2008 @ 14:13:26
«Blog-Έργο Τέχνης» νομίζω είναι αυτό που κάνει η Ou Ming. Δες, ας πούμε, αυτό κι αυτό κι αυτό.
Ό,τι πλησιέστερο έχω δει σ’ αυτήν την έννοια.
Δεκ. 04, 2008 @ 17:44:08
Πολύ καλά πράγματι και σ΄ευχαριστώ.
Τα δύο τελευταία , βέβαια , δεν κατάλαβα, μόνο μια ανάρτηση έχουν
Το «είμαι δίπλα» ίσως είναι και πιο κοντά απ΄όλα στο να είναι το ίδιο το μπλογκ έργο τέχνης.