καρτ ποστάλ για το 2015

αντί να ευχηθώ εγώ για σας, ευχηθείτε εσείς για τον εαυτό σας διαλέγοντας την ανάλογη καρτούλα

 

 

 

 

 

εορταστικές επαναλήψεις

Ο αρχικός ενθουσιασμός , όταν έστηνα ετούτο το μπλογκ πριν έξι χρόνια, έχει προ πολλού εξαφανιστεί.

Τα τελευταία 2-3 χρόνια, το μπλογκ , στην ουσία, υπολειτουργεί. Πολλές φορές έχω κάνει τη σκέψη να ανακοινώσω πως θα το κλείσω, αλλά λέω «άσε γιατί που και που όλο και κάτι θα θέλω να αναρτήσω»

Παλιά , λοιπόν, που είχα μεγαλύτερη όρεξη, έκανα αναρτήσεις στο κλίμα των ημερών.  Σήμερα ,για έναν αδιευκρίνιστο λόγο , είπα να μαζέψω μερικές απο αυτές να τις παρουσιάσω όλες μαζί.

Πρώτη η Χριστουγεννιάτικη Ιστορία

Όσοι έχετε όρεξη διαβάστε τη ( ή ξαναδιαβάστε τη) . Δεν θα σας φτιάξει το κέφι , αλλά γι΄αυτό θα φροντίσουν τα παρακάτω

πάει ο παλιός ο χρόνος

ζήτω η επανάσταση

έρχονται τα χριστούγεννα

μοιρασιά

το πρωτοχρονιάτικο διάγγελμα του πρωθυπουργού

εορταστική ανάρτηση

χριστουγεννιάτικα πινέλα

Ως γνωστόν, οι ζωγράφοι – απο αρχαιοτάτων χρόνων – αντί για χριστουγεννιάτικο δέντρο στολίζουν χριστουγεννιάτικα πινέλα.

Χρόνια  Πολλά

 

το πολιτικό μήνυμα της πρωτοχρονιάς

και είπε το νέον έτος

 

κλικ εδώ

ελευθερία ή θάνατος, τότε…

σήμερα…

προς 2011

Η χρονιά τελειώνει και η επόμενη αρχίζει με ένα δίλημμα : τι είναι πιο εξευτελιστικό για έναν άνθρωπο, να βγαίνει στη ζητιανιά ή να ψάχνει στα σκουπίδια για να φάει;

Με τη μικρή μου κόρη έχουμε συναντήσει αρκετούς ζητιάνους τελευταία. Προχτές όμως είδαμε κι έναν άνθρωπο να ψάχνει τους κάδους των σκουπιδιών. Έβγαζε διάφορα και τα «έλεγχε». Από έναν ανέσυρε ένα κουτί ζαχαροπλαστείου, το άνοιξε και κάτι άρχισε να τρώει.

Στο Ρέθυμνο έγινε αυτό.

Σε τούτον εδώ τον πλανήτη οι χρονιές μπαίνουν και βγαίνουν σαν τη βελόνα της ραπτομηχανής, που γαζώνει ένα ρούχο στο οποίο κανείς δε βολεύεται.

Την παρούσα ελληνική μελαγχολία μας , η παγκόσμια ιστορία θα την καταγράψει το πολύ σε μια παράγραφο. Την προσωπική μας μελαγχολία καθόλου.

Δεν είναι ότι μάθαμε στα πολλά και τώρα μας πέφτουν λίγα τα … λίγα.

Είναι ότι ξεμάθαμε ν΄ αφουγκραζόμαστε  τον διπλανό μας. Κι αυτός ξέμαθε να αναγνωρίζει σε μας τον εαυτό του. Κι έτσι γίναμε μόνοι. Και ξέρουμε ότι στα δύσκολα, δύσκολα θα βρούμε βοήθεια.

Οι πόρτες είναι εκεί, δίπλα. Αλλά δεν τις χτυπάμε. Προτιμάμε ν’ ανοίγουμε τους κάδους των σκουπιδιών.

Τι να ευχηθεί κανείς για τη νέα χρονιά; Ο κατάλογος είναι μακρύς και τα’ αστέρια που πέφτουν λίγα.

Καλύτερα να μην ευχηθούμε τίποτα και, απλά, με ένα χαμόγελο ν’ αρχίσουμε να συστηνόμαστε στους ανθρώπους.

3 χρόνια…

Ιδού και τα στιχάκια μου απο όπου εμπνεύστηκα τον τίτλο του μπλογκ

  ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ

Έγινα φάντασμα
                ή καλικάντζαρος;
ο Σολωμός
                ή ο Μάντζαρος;

Είμ’ αλεπού
                ή σκαντζοχοιράκι;
Είμ’ εγώ άντρας
                ή αντρουλάκι;

Μη μου κολλάς μη με πειράζεις
τον αιώνιο ύπνο μου ταράζεις.

Έγινα θάλασσα
                ή μια θολούρα;
Είμαι Ουράνης
                ή σκέτα ούρα;

Είμαι σκορπιός
                ή βατραχάκι;
Είμ’ εγώ αλέξανδρος
                ή ανδρουλάκι;

Μη μου κολλάς μη με κοιτάζεις
και προ παντός μη μου φωνάζεις,
τον αιώνιο ύπνο μου
                                 ταράζεις.

 

 

καλό πάσχα

Λέω να ξεσυνδεθώ για λίγο απο το ίντερνετ και να συνδεθώ με κάνουλες βαρελιών και σούβλες που γυρίζουν.

e-αποτοξίνωση.

Καλά να περάσετε.

επανάσταση 1821 – ώρα γης (3)

καλή χρονιά παίδες

πάει ο παλιός ο χρόνος

τέλος χρόνου

καλήν ημέραν άρχοντες