τρίτη και 13

τιμώντας την ερχόμενη Τρίτη και 13 και θέλοντας να συμβάλω κι εγώ στην πολιτική συζήτηση των ημερών  δηλαδή μηνών ήθελα να πω για να δούμε πως θα σώσουμε την πατρίδα αλλά και τον Παναθηναϊκό από την κατρακύλα αλλά και για να φύγουν τα μιάσματα της τρόικας και οι ντόπιοι εκφραστές τους καταθέτω τους παρακάτω στίχους για προβληματισμό και κάλεσμα σε αγώνες και συνεχή επαγρύπνηση

 

ένα το χελιδόνι
δύο οι Χιώτες
τρεις κι ο κούκος
τέσσερα τα (μισά) ντόρτια
πέντε στο φάσκελο
έξι στον εξάψαλμο
εφτά τραγούδια
οχτώ το οκτάωρο
εννιά τα νιάμερα
δέκα του Βοκάκιου
έντεκα η ομαδάρα
δώδεκα οι εξάρες (ολόκληρες)
δεκατρείς η Τρίτη

ξεφτίλα

ΞΕΦΤΙΛΑ

Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ξεφτίλα
να εύχεσαι να’ ναι μακρύς ο ράπανος
και όχι ραπανάκια κοντοψώλικα ,
γεμάτος ψηφοδέλτια, γεμάτος σταυρωμένους.
Τους Φωτηγόνας και τους Πάσοκας
τον θυμωμένο Χρυσαυγίτη μη φοβάσαι ,
τέτοια στο δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις
αν μεν’ η σκέψη σου ανύπαρκτη, αν εκλεκτή
συγκίνησις, τη χαζομάρα σου αγγίζει.
Τους Φωτηγόνας και τους Πάσοκας
τον άγριο Χρυσαυγίτη δεν θα συναντήσεις.
Να εύχεσαι να’ ναι μακρύς ο ράπανος.

Πολλά τα καλοκαθούμενα χαράτσια να είναι
που με τι ευχαρίστυση , με τι χαρά
θα δίνεις σε ταμίας πρωτοειδωμένους,
να σταματήσεις σε άγιο τραπεζεία Εβραϊκά,
και τες καλές απάτες ν’ αποκτήσεις,
φούσκες και κόντρα φούσκες, όνειρα μ’ αλυσίδες,  
και ματωμένα φράγκα, κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα, ματωμένα φράγκα.
Σε ταμίες κάθε λογής να πας
να μάθεις και να μάθεις απ’ τους προσκυνημένους.

Πάντα στο νου σου να’ χεις την Ξεφτίλα.
Το φτάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου.
Καλύτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει,
και γερομαλάκας πια ν’ αράξεις στον βόθρο
«πλούσιος»  απ’ όσα έχασες στο δρόμο,
μη προσδοκώντας άλλα να σε δώσει η Ξεφτίλα.
Η Ξεφτίλα σ’ έδωσε τα’ ωραίο ταξίδι
Χωρίς αυτήν δεν θα ‘βγαινες στο δρόμο!!!
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ξεφτίλα δεν σε γέλασε
Έτσι κενός που έγινες , με τόση βλακεία
ποτέ δεν θα καταλάβεις, οι Ξεφτίλες τι σημαίνουν.

βασίλειος ο βουλαροκτόνος

Για να πάτε στους εκπληκτικούς μου στίχους στρίψτε απο εδώ

secret combi ναι ζώον (σπουδή για ένα δημοτικό τραγούδι)

αφιερωμένο στον ΚτΚουΚ και στον κουμπάρο

.

Αρχή παραμυθιού καλησπέρα σας

Στο μπαούλο έχω κρυμμένο
μυστικό κομπινεζόν
κι έτσι λέω να το πέμψω
κι εγώ στη Γιουροβιζιόν.

Θ’ αρματώσω τη Μαλάμω
την καλή μου τη φοράδα
και με το κομπινεζάκι
θα δοξάσω την Ελλάδα.

Τα πουλιά λαλούν και κράζουν
«γεια σου βρε Μαλάμω γεια
πήγαινε να μας δοξάσεις
και μαζί σου η κλεφτουριά»

Κι από μακριά, έρχονται όλα τα πουλιά του δάσους,
τσακάλια, ύαινες, νυφίτσες και πολιτικοί.
Από μακριά τη φασκελώνουν κι από κοντά της λένε.

«Γεια σου Μά, Μα,-Μά, Μαλάμω»
«Δε με λένε Μαλάμω,
μον’ με λεν Μαλάμω Τούρτα
κι όλους θα τους ρίξω χάμω.

Με το ροζ κομπινεζάκι
παίρνει φόρα η φοράδα
ξετρελαίνονται οι γαϊδάροι
και γκαρίζουν στη λιακάδα.

Τρία πουλάκια κάθονταν
γλυκολαλούν και λέουν
«Είσαι γλύκα είσαι τρέλα
με τη ροζ τη φουστανέλα
πάρε το βραβείο κι έλα!»

Μα τη ρίξαν στο χορτάρι
με τα «όλε» και τα «χάιντε»
το πήρε άλλος γάιδαρος
ο – πως τον λεν;- Μπιν Λάντεν. 

Ήμουνα κι εγώ εκεί μ΄ένα κόκκινο βρακί.
 

ενοικιάζεται

  ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ

Το μάνατζμεντ, το μάρκετινγκ
διόλου δεν είν’ αηδίες
κι απ’ όταν αποφάσισε
να κάνει μπίζνες ο θεός
εβγήκαν οι θρησκείες.

Δεν είμαστ’ όλοι τυχεροί
να’ χουμ’ έναν πλανήτη,
σαν τον Μικρό τον Πρίγκιπα,
που όλο το σύμπαν κι αν γυρνά
έχει δικό του σπίτι.

Τα μέρη όπου ζούμ’ εμείς
θεός τα έχει χτίσει
και με το έτσι θέλω του
νοικάρηδες μας έκανε
τρελά να κονομήσει.

Το νοίκι είναι πανάκριβο
γιατί έχει η γη άλλη χάρη
κι άμα δεν το πληρώσουμε
έξωση κάνει ο θεός ,
ο διάολος θα μας πάρει.

αέρια του θερμοκηπίου

 Τα μαρούλια που τρως – κοίτα ρε  ζημιά -αναπνέουν
τα λαχανάκια Βρυξελών γελούν και κλαίουν,
τα μοσχο-πρόβατα  είναι σφαγμένα καιρό,
και στις βουλές, βουλεύματα μαφιόζων
που φορούν φωτοστέφανο την τρύπα του όζον.

Και ρυ- και πα- και μόλυνση, πολύ κακιά χολέρα,
όποιος ρυπαίνει –ως γνωστόν – είναι μεγάλη λέρα..
Διό- μονό-και ξείδιο, κρουστικά στα πνευμόνια,
έχουμε και βενζόλιο, χλώριο, θείο θάνατο
κι αν σου’ μεινε μυαλό, στην κάλπη κοπάνατο.

Κι είναι και το μεθάνιο που θέλει τον πλανήτη
να κάνει θερμοκήπιο κι εμένα μακαρίτη.
Κι είναι κι αυτά τα δις και τρις, μοσχάρια, αίγες, πρόβατα
που των εντέρων τους οι αμέτρητες κενώσεις
παράγουν τέτοιο αέριο σε πολύ μεγάλες δόσεις.

Λουκάνικα και χάμπουργκερ, νόστιμα παϊδάκια,
κοκκινιστά και φρικασέ, τραγανοκεφτεδάκια,
προτού ως θύματα βρεθούν στην ψύξη του χασάπη
εκατομμύρια  εκτόξευσαν , κάτω απ’ το φως του ηλίου
αέρια απ’ αυτά που λεν «του θερμοκηπίου».

Αμάξια, εργοστάσια, γίγα αναθυμιάσεις
κι όμως ρε μοσχο-πρόβατο, εσύ  άμα κλάσεις ,
τρελαίνεται, παθαίνει πλάκα ο πλανήτης
Διό- μονό- μεθάνιο, μολύνουν τον αέρα
αχ! ύπουλο αιγοπρόβατο, είσαι μεγάλη λέρα .

greek syrtaki with tzatziki in Zahopoulos party – σε δύο πράξεις

Αλέξης Πάτσης-Υπνοβασία (ακουαρέλα)

    πράξις  1η

                                                          Πατώ γερά, πάω στρωτά
                                                          όμως δεν βρίσκω λέξεις,
                                                          ιδανικών αυτόχειρων
                                                          γράμματα να διαβάσω.
                                                          Ο Παλαμάς δε με βοηθά,
                                                          φωνάζω Αριστοφάνη.

                                              «Πατώ στραβά, γέρνω στρωτά
                                               κανένας δεν με είδε,
                                               κοιτώ τους ψηφοφόρους μου
                                               κι όλοι χαμογελούνε.

                                              Γαμώ στραβά, πηδώ στρωτά,
                                              μήπως με πήραν μάτι;
                                              ξανακοιτάζω   δίπλα μου,
                                              πάλι χαμογελούνε.

                                              Τον Άγγελο Σικελιανό
                                              έχω υπερασπιστή μου
                                              «ιερουργώ», δεν δύναμαι
                                              να’ ρθω  για φασολάδα.

                                              Σικελιανός – Σισελιανός
                                              το ίδιο πρέπει να’ ναι.
                                              Αρχαίο πνεύμα αθάνατο
                                              γαμεί, γαμώ, το Νέο.»

                                             πράξις 2η

                                                            Αφού αποχαρακτηρίσω
                                                            τους αρχαιολογικούς χώρους
                                                            εντός των κρανίων σας
                                                            θα χτίσω γκρεμούς στα μυαλά σας
                                                            να πηδούν από κει
                                                            οι πολιτικοί σας λόγοι
                                                            τα οικονομικά σας προγράμματα
                                                            τα σοφά νομοσχέδια
                                                            κι η τυφλή δικαιοσύνη

                                                            να σκοτώνονται στα σίγουρα.