24 Φεβ. 2016 1 σχόλιο
in ΠΙΝΑΚΕΣ, αόρατη πρόβα - οι μουσικές που είδα
ακρυλικό σε καμβά 50χ70
17 Ιαν. 2016 Σχολιάστε
in ΠΙΝΑΚΕΣ, αόρατη πρόβα - οι μουσικές που είδα
ακρυλικό σε καμβά (60χ70)
29 Νοέ. 2015 Σχολιάστε
in 1, ΠΙΝΑΚΕΣ, αόρατη πρόβα - οι μουσικές που είδα
διαχρονική πρόβα
ακρυλικό σε καμβά (38χ54)
25 Νοέ. 2015 Σχολιάστε
in 1, ΠΙΝΑΚΕΣ, αόρατη πρόβα - οι μουσικές που είδα
ακρυλικό σε καμβά , 58χ44
21 Νοέ. 2015 Σχολιάστε
in ΠΙΝΑΚΕΣ, αόρατη πρόβα - οι μουσικές που είδα
ακρυλικό σε καμβά 60×80 cm
17 Ιον. 2015 1 σχόλιο
in ΠΙΝΑΚΕΣ
Κρίτων Αθανασούλης – Ταξίδι
Κοίταξε πάνω στο κατάστρωμα
τους αδελφούς μας που γέρασαν
σε μια νύχτα.
Μας είπαν πως δεν στοχάστηκαν την παρακμή.
Δεν στοχάστηκαν ένα τέλος
μέσα σε πέλαγος από βάσανα.
Γιατί μέσα στην πολιτεία
είχαν το κρεβάτι της ξεγνοιασιάς,
γιατί μέσα στο φως το πρωινό
έσπερναν τη φθορά και την αγωνία.
Όσοι δεν έχουν κρεβάτι να κοιμηθούν
ξαγρυπνούν και στοχάζονται.
Όσοι δεν έχουν ψωμί
έχουν όνειρα.
Όσοι δεν έχουν φωτιά να ζεσταθούν
έχουν ελπίδες.
Όσοι δεν έχουν ελπίδες και στοχασμούς
πεθαίνουν από έκπληξη
γιατί είναι σκληρό το κακό που σε βρίσκει
απροετοίμαστο
και δυο φορές σκληρός είναι ο θάνατος
που δε βρίσκει αντίσταση
ο ερχομός του.
στάχτη, σκουριά, νες καφέ κι ακρυλικό σε χαρτί 110χ173
Τον πίνακα μπορείτε να τον δείτε στην έκθεση απο ΠΟΙΗΣΗ μέχρι τις 25 Ιούνη 2015
Τσαγρή 22 Παλιά Εμπορική Τράπεζα.
Ρέθυμνο, παλιά πόλη
εικαστική ομάδα Ζωγραφοίζωντες
29 Μάι. 2015 3 Σχόλια
in 1, ζωγραφιές παιδιών
Τη συκιά που φυτρώνει πεζοδρόμιο και τοίχος γωνία, πάνω απο πενήντα χρόνια προσπαθούν να την ξεπατώσουν , κι όλο ξαναβγαίνει.
Ας ξαναβγεί, θα αποτελεί στοιχείο του έργου. Το αμάξι δεν κατέστη δυνατό να το διώξουμε. Η βροχή , ευτυχώς δεν μας τα χάλασε , τα πινέλα πήραν φωτιά, εγώ υπ’ ατμόν και… άλλος ένας τοίχος παραδόθηκε στα χέρια των παιδιών και στα βλέμματα των περιοίκων και περαστικών
Και του χρόνου.
Υ.Γ. Όπως βλέπεις Θοδωρή, φέτος αλλάξαμε τοίχο! Αρχίσαμε, δηλαδή, να πηγαίνουμε τοίχο, τοίχο!
21 Φεβ. 2015 3 Σχόλια
in ΠΙΝΑΚΕΣ
ακρυλικό σε καμβά 100χ157
Αναμονή
Σε περιμένω. Μη ρωτάς γιατί.
Μη ρωτάς γιατί περιμένει εκείνος
Που δεν έχει τι να περιμένει
Και όμως περιμένει.
Γιατί σαν πάψει να περιμένει
Είναι σα να παύει να βλέπει
Σα να παύει να κοιτά τον ουρανό
Να παύει να ελπίζει
Σα να παύει να ζει.
Αβάσταχτο είναι… Πικρό είναι
Να σιμώνεις αργά στ’ ακρογιάλι
Χωρίς να είσαι ναυαγός
Ούτε σωτήρας
Παρά ναυάγιο…
Μενέλαος Λουντέμης
31 Αυγ. 2014 1 σχόλιο
Η υψηλή τέχνη πήγε διακοπές τον Αύγουστο στο δωμάτιο της κόρης μου.
Τώρα είναι οκτώ. Άραγε τι θα μου ζητήσει στα δεκατέσσερα;
06 Ιολ. 2014 7 Σχόλια
ακρυλικό σε ξύλο (60χ90)
Ο παραπάνω πίνακας είναι ένα απο τα … σουξέ μου.
Ειδικά τα τρία – τέσσερα τελευταία χρόνια κάνει και διεθνή καριέρα μιας και τον βλέπουν και τον φωτογραφίζουν τουρίστες απ΄όλο τον κόσμο. Μεγαλύτερη πέραση όμως έχει στους Ρώσους, ίσως επειδή τους θυμίζει τον Αη Γιώργη που είναι από τους πιο αγαπημένους τους αγίους. Μάλιστα μια Ρωσίδα φέτος μου παράγγειλε και της τον αντέγραψα σε καμβά γιατί τον πρωτότυπο που είναι σε ξύλο δεν μπορούσε να τον κουβαλήσει.
Βέβαια , εγώ λέω πως είναι ο μεγαλέξανδρος και το καταραμένο φίδι. Οι Ρώσοι όμως δεν ξέρουν απο καραγκιόζη και επιμένουν πως είναι ο Αη Γιώργης. Με εξαίρεση μια γυναίκα πριν δυο , τρία χρόνια οι περισσότεροι , αν και φανατικά θρησκευόμενοι βρίσκουν εκπληκτικό τον εν λόγω πίνακα.
Εχτές το έργο μου γνώρισε άλλη μια σπουδαία στιγμή δόξης και μετά από αυτό σκέφτομαι να τριπλασιάσω την τιμή του.
Οι πρωταγωνιστές ήταν Έλληνες. Μια μαμά έσερνε απ’ τα χέρια τις δυο κόρες της και έλεγε. «Εικόνες, να ,προσκυνήστε» Αυτομάτως το ένα κοριτσάκι σταυροκοπιέται και πριν προλάβω να πω τίποτα φιλάει την εικόνα του γαϊδάρου στο στόμα!
Πάνω εκεί πρόλαβα να πω πως δεν είναι αγιογραφίες και πως αγιογραφίες έχει στο εκκλησάκι παραδίπλα. «Α! εκεί έχει εικόνες» λέει αυτή και σέρνοντας τα κοριτσάκια μπουκάρανε στο εκκλησάκι.
Τώρα λέω να βάλω τζάμι μπροστά από τον πίνακα και δίπλα κυτίον μετά σχισμής
«Υπέρ φιλόπτωχου ταμείου ζωγράφου Αλέξανδρου Ανδρουλάκη»
μα μιλάτε σοβαρά;