Όταν μου ζητήθηκε να σκεφτώ ένα θέμα για τη δικαιοσύνη , αλλά που να την παριστάνει με ανδρική μορφή, αιφνιδιάστηκα . Ήταν και μια πρόκληση. Να ξεφύγουμε από τη συνηθισμένη γυναικεία απεικόνιση. Σχεδόν αμέσως μου ήρθαν στο μυαλό και οι διάφορες παραστάσεις που απεικονίζουν τη δικαιοσύνη σα να παίζει τυφλόμυγα.
Να αλλάξουμε κι αυτό , σκέφτηκα. Για να αποδοθεί όμως όπως πρέπει, η δικαιοσύνη χρειάζεται να βλέπει καλά, για να κρίνει σωστά. Είχα αρχίσει να ενθουσιάζομαι και ονειρευόμουν επικές απεικονίσεις. Λέω «ονειρευόμουν» γιατί τίποτα δεν ήταν ακόμα ξεκάθαρο στο μυαλό μου. Όταν καθόμουν μ’ ένα χαρτί κι ένα μολύβι, δεν μπορούσα να σχεδιάσω τίποτα το συγκεκριμένο. «Άστο, λέω, θα έρθει η ώρα του»
Έφτιαχνα άλλα έργα, κι αυτό στριφογύριζε – διακριτικά – στο βάθος του μυαλού μου. Θα περίμενε κανείς να επηρεαστώ από την κακή εικόνα που έχουμε – ως μέσος όρος – για την δικαιοσύνη. Να σκεφτώ αδικίες που γίνονται, συμφέροντα που παίζονται, παραδικαστικά κυκλώματα και άλλα τέτοια. Όλως περιέργως , εξαρχής, δεν σκέφτηκα τίποτα από όλ’ αυτά, αλλά φαντάστηκα τη «δικαιοσύνη» να αποδίδεται δίκαια!!! Κι όχι μόνο στις μέρες μας .
Σκεφτόμουν όλους αυτούς τους χαρακτήρες του Τσιφόρου: μικροαπατεονίσκοι, ψιλολωποδύτες, ταλαίπωροι , εξαπατημένοι, αλλά …δράστες. Δίκαια βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα
Η δικαιοσύνη έχει αποδοθεί, αλλά η κατάσταση – όσο κι αν θέλει ο Τσιφόρος να μας την παρουσιάσει από την αστεία της πλευρά – είναι ένα δράμα.
Σκεφτόμουν και τον δήμιο που με το τσεκούρι παίρνει το κεφάλι κάποιου που έχει βιάσει και σκοτώσει ανήλικα παιδάκια !
Σκεφτόμουν και τον κατά συρροή δολοφόνο που καταδικάστηκε ισόβια κι από τη μια να κλαιν οι μανάδες και οι πατεράδες των σκοτωμένων και από την άλλη, βουβοί, η μάνα κι ο πατέρας του φονιά!
Η δικαιοσύνη έχει αποδοθεί, αλλά η κατάσταση, έτσι κι αλλιώς είναι ένα δράμα.
Αν προσωποποιούσαμε τη δικαιοσύνη μετά από μια τέτοια απονομή, πως θα ήταν;
Κι έτσι, μετά από αρκετές εβδομάδες, «οδηγήθηκα» στο παρακάτω σχέδιο.
Όπως όλα τα θέματα έχουν πολλές πλευρές , έτσι και οι παραπάνω σκέψεις και το σχέδιο, αποτελούν μία από τις πλευρές τις δικαιοσύνης. Καλό και ενδιαφέρον, από πολλές απόψεις αλλά…
Θα μπορούσαμε να έχουμε κάτι πιο καθολικό;
Ίσως. Αλλά ποιός είμ’ εγώ να συλλάβω τη δικαιοσύνη καθολικά;
Περνούσε ο καιρός κι άφηνα τις σκέψεις μου να κάνουν υπόγεια δουλειά ενώ εγώ , στην επιφάνεια, ζωγράφιζα άλλα πράγματα.
Και σιγά , σιγά ξαναγύριζα στις αρχικές μου σκέψεις.
Η δικαιοσύνη άντρας. Σωστό.
Σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία τι υποκρισία είναι αυτή να εξακολουθούμε να την παριστάνουμε ως γυναίκα; Μήπως – ακριβώς επειδή είμαστε ανδροκρατούμενη κοινωνία – για να δείξουμε τις ατέλειές της;
Η δικαιοσύνη με μάτια ορθάνοιχτα. Βλέπω καλά , άρα κρίνω σωστά.
Πάμε για το δέον.
Δεν θέλω να περιγράψω, αλλά να δείξω
Τι να δείξω;
Το δέον.
Αν συνέβαινε θα ήταν πολύ όμορφο, σχεδόν αγγελικό!
Άγγελος λοιπόν, όχι κατ’ ανάγκην τιμωρός των αδίκων, αλλά ευεργέτης των αδικημένων!!!
Πολύ ωραίο.
Ναι αλλά οι νόμοι είναι των ανθρώπων. Ακόμα κι ο Μωυσής που τους πήρε – λένε – από το Θεό, τους έγραψε σε πέτρινες πλάκες για να είναι στέρεοι. Ακόμα και το τραγούδι λέει «Χαμήλωσε, από ψηλά δεν ζωγραφίζονται τα όνειρα», τα όνειρα που φτιάχνουν καλύτερες ανθρώπινες κοινωνίες.
Ο άγγελός μας έπρεπε να πατά σε στέρεο έδαφος. Όταν ζυγιάζει τα ανθρώπινα πρέπει να αφήσει για λίγο τα φτερά του.
Το δέον:
η Δικαιοσύνη ευεργέτης των αδικημένων
τα υπόλοιπα είναι εικαστικά τερτίπια.
ακρυλικό σε καμβά , 55χ85 cm
σολωμάντζαρος .............. δια χειρός 
Οκτ. 08, 2010 @ 19:48:11
Υπέροχες απεικονίσεις, ωραίοι συλλογισμοί. Και το συμπέρασμα-αίτημα κατόπιν αυτών: Να αφοπλιστεί η δικαιοσύνη, τώρα!
Οκτ. 08, 2010 @ 20:38:38
Οκτ. 09, 2010 @ 00:57:21
#theogrocer
Ποιά δικαιοσύνη; Η υπάρχουσα ή η δέουσα;
#δύτης των νιπτήρων
Σχετικότατο με το πνεύμα του σκίτσου.
Μπορεί και το συγκεκριμένο τραγούδι να λειτούργησε ασυνείδητα εκείνη την περίοδο.
Οκτ. 09, 2010 @ 10:31:53
Αμφότερες και οι δύο, που λένε και οι μορφωμένοι στις συνεντεύξεις τους…
Οκτ. 09, 2010 @ 11:46:14
#theogrocer
Τώρα μάλιστα!
Εξ΄απο ανέκαθεν είχα πρόβλημα με τους μορφωμένους.
Φώναξέ μου έναν , να τον ποτίσω ρακές και μετά να μου εξηγήσει τα περί… δικαιοσύνης
Οκτ. 09, 2010 @ 11:49:19
ρε συ Αλεξανδρε…οι εικονες και οι ζωγραφικοι πινακες μας πολυορκουν χωρις να μας ρωτανε ή ν’απαντανε ευθεως στα ερωτηματα μας…ΝΑ ΠΟΥ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ….κυριολεκτικα για πρωτη ΠΕΡΠΑΤΗΣΑ ΣΤΟ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟ ΕΝΟΣ ΑΛΛΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΦΟΡΟΥΜΕΝΕΣ ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΕΙΣ!!! κ ΝΑΙ εισαι συνεπης!!!ταυτισμενη σκεψη κι εργο….δεν αντιγραφεις κανεναν ως μαιμού που καταβροχθιζει αχωνευτο γευμα…και γιαυτο λεω οτι ΝΑΙ εισαι καθαρος καλλιτεχνης.
συμφωνω απολυτως στη σκεψη οτι η δικαιοσυνη ειναι ο ευεργετης των αδικημενων…Μονο ετσι μπορει να αποκαλεσθει. Το στερεοτυπο αν ειναι αντρας ή γυναικα το προσπερνω…δεν μενδιαφερει…αν πρεπει να δωσεις φυλο με καποιον τροπο καντο κ τα δυο φυλα ισορροπα!!!
ομορφο εργο εντονο και ατσαλινο!!!
πρεπει να ειχες πολλες προσωπικες αντιγνωμιες στο διαβα του…..
Οκτ. 09, 2010 @ 11:55:45
#ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΟΡΔΕΛΑ
Είχα
(η απάντηση στην τελευταία σου πρόταση)
Κατά τ΄άλλα σ΄ευχαριστώ
Οκτ. 09, 2010 @ 13:20:13
Εξαίσιο!!!
Συμφωνώ απόλυτα με την Κόκκινη κορδέλα
Οκτ. 09, 2010 @ 21:57:55
Βρε Αλέξ entrer,
Κήπου πάνα συμφωνήσω (ίνα διαφωνήσω) στο τέλος του κειμένου,
έρχεται εκείνος ο ΜΑΓΙΚΟΣ πίνακας και μένω Άναυδος!!! …και Δικαιοσύνης, γωνία (και δικαίως ΣΥΝ εις γωνία)
Εκεί αποσυντονίστηκαν όσες σκέψεις έκανα !
(ω! συσκέψεις έκανα …όσες κι έψησε Κανά)
Τώρ’ άδεια βάζω και ξανά διά βάζο το κείμαι νόσου.
Αλλά με έλκη οπή να Κάσου!
Κι εκείνα τα φοβερά «Δ’ εικαστικά τερτίπια» !!!
(θα επανέλθω Δρυ, μυτερός…Κατά πως λέει κι όσο κρατεις:
«Κάνω πως δεν ξέρω…πέφτω μες στα κύματα
άλλοι δρόμοι μάς ενώνουν κι άλλοι στα διλήμματα!»)
~Το βιντεάκι του Δύτη όλα τα λεφτά!
(Α’ Θαναση, Α’!!!)
Οκτ. 09, 2010 @ 22:28:36
#chrismos
#Λωρενς της Αραβίας
Δεν έχω τι να σας απαντήσω
Ευχαριστώ
Οκτ. 10, 2010 @ 12:28:04
«η δικαιοσύνη ευεργέτης των αδικημένων»
θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σουρεαλιστικός ο πίνακας και μόνο από της πρόθεσή σου
να αποδόσεις τη δικαιοσύνη ως ευεργέτη των αδικημένων.
(επίσης – αλλά ποιος είναι τόοοσο σουρεαλιστής – θα μπορούσε κάποιος να φτιάξει έναν πίνακα
με τίτλο «ΔΝΤ: ο ευεργέτης των χρεοκοπημένων». Ρε μπας κι ΓΑΠ εκτός από σοσιαλιστής
είναι και σουρεαλιστής; )
Η δικαιοσύνη, είναι ένα ωραίο πράγμα που δεν παρατηρείται πουθενά αλλού (στο παρατηρήσιμο
τουλάχιστον σύμπαν) παρά μόνο στις ανθρώπινες κοινωνίες. Και ως είθισται στις κοινωνίες
η επιβολή γίνεται από τα πάνω προς τα κάτω – πλην ολίγων επαναστατικών εξαιρέσεων που
συμβαίνει το αντίθετο και μέχρι οι «κάτω» να γίνουν «πάνω» και να κάνουν τα ίδια.
Η δικαιοσύνη κυρίως εξυπηρετεί την «κοινωνική γαλήνη» που είναι απαραίτητος όρος ούτως
ώστε να «προοδεύει» ο κόσμος. Έτσι οι νόμοι (οι εφαρμογή της δικαιοσύνης δηλ) καθορίζουν
τα «πρέπει» και τα δεν «πρέπει» κυρίως μεταξύ των ίδιας κοινωνικής τάξης ανθρώπων ώστε
να μην τρώγονται μεταξύ τους. Αν εμπλακούν δύο άτομα διαφορετικών κοινωνικών τάξεων
σε νομικά τερτίπια , η δικαιοσύνη πάει περίπατο συνήθως και ο ανήκων στην ανώτερη τάξη
«δικαιώνεται». Όπως είπε κι ο μέγιστος φιλόσοφος των καιρών μας : το νόμιμο είναι και ηθικό.
Επίσης η δικαιοσύνη έχει το εξής ωραίο χαρακτηριστικό: Δεν τιμωρεί (ας πούμε) τον κλέφτη
αλλά τον κακό κλέφτη, δηλαδή τον κλέφτη που δεν έκανε σωστά τη δουλειά και τον πιάσανε.
Ακριβώς αυτό το «κενό» της έννοιας έρχεται να καλύψει μια άλλη ανθρώπινη εφεύρεση :
η Θεία Δίκη (ξέρεις, η γυναίκα του Θείου Νόμου). Σου λέει ο άλλος : «καλά με τους ατζαμήδες
που θα τους γραπώσουμε. Με τους άλλους τι γίνεται;». Οπότε σου τραβάει μια πλύση εγκεφάλου
ότι ο Άλλος είναι παντογνώστης και τα βλέπει όλα, οπότε κακομοίρη μου, κι εμείς να μη σε
πιάσουμε…έτσι και αποδημήσεις την έκανες. Αυτή η μηχανή δούλεψε αιώνες και δουλεύει
ακόμα σε κάποιο βαθμό.
Σκόρπιες σκέψεις. Ως συνήθως.
Περί τα εικαστικά τερτίπια νομίζω ότι δε θα σταματήσω ποτέ να χαζεύω (με ανοιχτό το στόμα
ενίοτε) τα έργα σου. Μου αρέσει (και αυτό) πάρα πολύ. Τόσο σαν πρόσθεση όσο και σαν απόδοση.
Με μια μικρή ένσταση (αν μου επιτρέπεις): θα το ήθελα σε μεγαλύτερες διαστάσεις, να είναι
μνημειώδες που λένε κι οι (μακριά από μας) τεχνοκριτικοί. Ας πούμε 2×1 μ. έτσι ώστε
η μορφή να είναι σε φυσικές διαστάσεις περίπου.
Δεν θα μπω σε ανάλυση τεχνική (χρώματα, διαγώνιοι κτλ) γιατί θα αδικούσα αυτό
που δείχνεις.
Την καλημέρα μου.
Οκτ. 10, 2010 @ 12:43:51
#κτκουκ
Τι μνημειώδεις διαστάσεις;
Μ΄αυτά που γράφεις θα έπρεπε να το κάνω μινιατούρα!
Δεν αντιλέγω σ’ αυτά που λέγεις περι δικαιοσύνης. Εξ΄άλλου είπα πως το κάθε θέμα έχει πολλές πλευρές. Δεν μπορούμε να καλύψουμε το όλον. Ειδικά με μια εικαστική δημιουργία.
Υπάρχουν πάντως και αδικημένοι που βρίσκουν το δίκιο τους. Ισως να μην είναι η πλειοψηφία αλλά θα ήταν το δέον
Ο γονιός όμως που του σκότωσαν το παιδι, βρίσκει το δίκιο του όταν καταδικαστεί ο φονιάς;….
Εκανα καποιες διανοητικές ακροβασίες προκειμένου να φτιάξω έναν πίνακα, όχι για να ανοίξω το θέμα της δικαιοσύνης.
Διότι έχω κι έναν θείο που μου λέει πως καραδοκεί και η θεία Δίκη
Μη πα να μπλέξουμε κιόλας.
Οκτ. 10, 2010 @ 21:55:06
Σολωμάντζαρε, μ αρέσει η συλλογιστική σου πολύ!
Η πρώτη απεικόνιση εμένα μου κάνει περισσότερο σαν απεικόνιση της Ενοχής. Η δεύτερη είναι περισσότερο Κυριαρχία παρά δικαιοσύνη, αλλά είναι ένα είδος δίκαιας κυριαρχίας. Έτσι με άγγιξαν.
Αλλά και οι δύο με άγγιξαν.
Καλό σου βράδυ(και ..κατηγορήθηκες κι άδικα ..παραπροχτές..)
Οκτ. 11, 2010 @ 13:14:53
Kαι μένα μ’ άρεσε ο Δίκαιος Ην Εις (και που είναι άγγελος-άφυλος αλλά ρωμαλέος και με τη σπάθα του και τα όλα του…)
Οσο για τις διαστάσεις, ε, περί ορέξεως whateverόπιτα, εξάλλου τον λόγο έχει ο δημιουργός, αφτό μας έλειπε (απ΄την άλλη πάλι, οι διαστάσεις είναι πάντα καλό θέμα συζήτησης).
Προσωπικά, θα’θελα να έβλεπα μερικές ακόμα εκδοχές του θέματος, συνοδεία σχολίων και συλλογισμών, βεβαίως-βεβαίως.
Υγιαίνετε, αγαπητέ Σόλο, καλή συνέχεια!
Οκτ. 11, 2010 @ 14:49:05
#Αναϊς
Θα μπορούσες να πεις πως είναι η κυριαρχία της δικαιοσύνης (της πραγματικής διακαιοσύνης)
#Litsa Β
Υπάρχουν αρκετά προσχέδια της 2ης εκδοχής με παραλαγές στο πρόσωπο και στην έκφραση , αλλά και στη στάση του σώματος. Νομίζω όμως πως είναι περισσότερο φιλολογικού ενδιαφέροντος
Σε τελική ανάλυση υπάρχει ένας πίνακας που – άσχετα με αυτά που λέω εγώ – ο καθένας τον εκλαμβάνει όπως θέλει (και καλά κάνει)
Εξάλλου το θέμα της δικαιοσύνης δεν είναι εικαστικό.
Το θέμα του μεγέθους μπορεί και να΄ναι!
Οκτ. 11, 2010 @ 14:56:19
Επειδή όνειρό μου ήταν να τελειώσω τη νομική (αλλά δεν κατάφερα ούτε νάτην R χύσω), λέω ότι έχουν δίκιο και οι δύο προλαλήσασες. Πέρα βέβαια από πάμπολλες άλλες σκέψεις και συν S θύματα που δημιουργούν οι αποίκων Νύσσης…
Οκτ. 11, 2010 @ 22:18:06
Αλεκ σαν δράκο, φύσει κακέ!!! (χα,χα,χα…:)),
Φυσικά και το επίκεντρο της σαν άρτυσης είναι η υπέροχη Δ΄-εικαστική δημιουργία!
Όμως, όπως βλέπεις, όλα τα σχόλια «ξεφεύγουν» ΚΑΙ προς τους Δ’-εικαστικούς «λειτουργούς» (μοιχέ έσω, μ’ είχε έσω…)
Επανέρχομαι, λοιπόν, Δρυ, μυτερός (όπως ίππος Χ έθηκα) -κι αφού συμφωνήσω με τους προ όλα λύσαντες- εεεπ…αυξάνω το Νο 1 σχόλιο (του theogrocer), χρήσιμο ποιών και το λόγω παιγνίων της πάλι τσαμπί:
Εις ά Πιλάτοις δικαίως ήν’, εις δεν έξω ραΐζεται! (με βέργες Σίες στους Άδη κειμένους κ.λ.π.)
cut, cut, cut, CUT, CUT!… αργείτε! (sorry, αλλά είμαι και κεκές -σωρεία λαοί με και και καις…)
Ιδού και η μεγάλη αξία του πίνακα: Η δικαιοσύνη ΚΑΙ δεν θα είναι τυφλή, ΚΑΙ θα πρέπει να κρατάει «λειτουργική» ρομφαία!
(για τους «λειτουργούς» της· την ώρα του «λογαριασμού» για τα «λειτουργικά» έξοδα κι άλληςveryCIA …)
Την ώρα που τα γνωστά (σε κάθε οικία) καθ’ οικεία καθήκια γελάνε (λόγω παράγραφής) πίσω από τις Εξετ-αστικές Επιντροπές και τις εις-Αγγελικές «έρευνες» (παπ’ Αρείω Πάγω),
μία 40χρονη γυναίκα, χρήστης και έμπορος μόλις 24(!!!) γραμμαρίων(!!!) ναρκωτικών, χαμηλής κοινωνικής «στάξεις»…
…»τρώει» Ι-Σ-Ο-Β-Ι-Α!!!!!!!!!!!!!!
Είπατε τί ποτά;;; Ύπατε, τί ποτά;;;
Νύχτα σα σκαλί η νύχτα μας καλεί
Καληνύχτα
Οκτ. 11, 2010 @ 23:32:15
#theogrocer
«όνειρο δεμένο στο μουράγιο»…
(ευτυχώς;)
#chrismos
Γιατί, γιατί, γιατί, γατί
δεν διαβάζετε προσεκτικά τα κείμενά μου;
Σας τρώει ο όλος σας εαυτός να ξεφύγετε απο το θέμα μου.
Φυσικά ο κάθε εις (και δις) που μπαίνει στο κάθε μπλογκ, μπαίνει (μπουκάρει θα έλεγα) μαζί με τα δις-τρις και βάλε, των νευρωνικών του συνάψεων.
Γιατί, γιατί, γιατί, γατί
δεν αφήνουμε για λιγο στην άκρη τα δις-τρις και βάλε, των εγωιστικών μας συνάψεων να μπούμε στο πνεύμα της … σύναψης , έξαψης και βάλε, του άλλου;
υ.γ. Η μπάλα πήρε εσένα Χρήστο αλλά το σχόλιο απευθύνεται σε όλους τους δις, τρις και βάλε, θαυμαστές μου που μου αφήνουν σχόλια
(φυσικά απευθύνεται και σε μένα!)
Οκτ. 12, 2010 @ 03:54:03
(Πρωινό κουπί-matin à canot)
Ματίνα, κάνω μάτι! να κάνω;;;
Μα τί να κάνω, κ. καθηγητά;;;
Το διάβασα, το χτένισα, το ‘ξανα, διάβα σα τόξα να διάβασα…Εφτά νήπια!
Άνεσης έχετε την ευρω-συκή απαίτηση ν’ αποστηθίζουμε (αν κι από στήθη ζούμε…) τα κείμαι NASA-SOS παπά-Γάλλοι, εγώ δεν θα…σασί-canot ποιήσω.
κ. καθηγητά,
Αν με κόψετε, να ξέρετε post-in άλλη περίοδο θα έρθω με σκονάκια!
Μ’ έκτη μισή καίμε ίππο λειψοί,
Ο με τα πτυχία κόσσας φυτεί τις
καίν’ thermos σας θαύμα αστής
chrismos, ο μπαλαδόρος
Οκτ. 12, 2010 @ 09:59:04
#chrismos
Αν σε πιάσω με σκονάκι θα φας δις, τρις ισόβια.
Θα σου φορτωσω και οπλοκατοχή.
Για να΄μαι δίκαιος
Οκτ. 12, 2010 @ 18:45:59
για ν’αποφύγω τους κακούς χαρακτηρισμούς~βλέπε φιλόλογος που μου έχεις καταλογίσει 🙂
θα αρκεστώ στο κάτωθι:πρέπει να επισκέπτεται καθημερινά γυμναστήριο
δεν εξηγούνται αλλιώς οι δικέφαλοι τρικέφαλοι(όσα είναι αθώρητα πχ.προσαγωγοί ραχιαίοι κλπ κλπ)κοιλιακοί-φέτες και μάλιστα οι πλάγιοι
που θεωρούνται ένα από τα πιο δύσκολα σημεία του σώματος για να γυμνάσει κανείς!
Οκτ. 12, 2010 @ 21:17:39
#φαίδρα φις
Κακός χαρακτηρισμός είναι το φιλόλογος!!!
Όσο για τ΄άλλα…
Μάλλον θα πρέπει να σε συμβουλεύομαι άλλη φορά στα περί μπόντυ μπίλντινκ καθότι βλέπω γνώσεις που με εκπλήσσουν!
Στα σοβαρά όμως, πιστεύω πως δεν θα μπορουσε η μορφή να ήταν ντυμένη.
Ναι πρέπει να φαίνεται ένα καλογυμνασμένο σώμα.
Τέτοια δεν είναι η δικαιοσύνη;
Οκτ. 13, 2010 @ 12:44:05
άπαξ και φας σφαλιάρα από τον μίστερ δικαιοσύνη, σβουρίζεις δύο μέρες!))
Οκτ. 13, 2010 @ 12:45:58
υγ1:τον χριστούλη τι τον έχει;
υγ2:η ζυγαριά λίγο γέρνει νομίζω ή είναι η θύελλα που λυσσομανάει;
Οκτ. 13, 2010 @ 14:55:32
καλός είναι όταν είναι σκέτος.κι αυτό παίζεται…
όταν όμως συνοδεύει κάποιον που ισχυρίζεται ότι γράφει ποίηση
είναι ο χειρότερος!
κάνεις εσύ μπόντι μπίλντινγκ?απαπαπαααα!
ναι τέτοια είναι.η εκγύμνασή της δε,κατά τα φαινόμενα
έχει ανατεθεί σε μεγάλους μάστορες!
έκαστος στο είδος του 🙂
Οκτ. 13, 2010 @ 15:45:32
#Πέννυ
Και βέβαια γέρνει! Δεν μπορεί να έχουν όλοι δίκιο
Το περί χριστούλι… δεν το΄πιασα!
#φαίδρα φις
Δεν το πιστεύω.
Ο Γεωργουσόπουλος πχ (Κ.Χ. Μύρης) όταν έγραφε τους καταπληκτικούς στίχους για τον Μαρκόπουλο και την Καραϊνδρου θεωρούσε τιμή του που ήταν φιλόλογος και μάλιστα εν ενεργεία.
Κι άλλοι λογοτεχνες ήταν φιλόλογοι (αν και κατά έναν περίεργο τρόπο και μιας και αναφερόμαστε στη δικαιοσύνη, οι περισσότεροι είχαν σπουδάσει νομικά)
Οκτ. 13, 2010 @ 15:50:55
οι φιλόλογοι που γράφουν ποίηση είναι πεπλανημένοι…:)
εκτός απ’αυτόν που έγραψε το Γκρέμισ’τα!
Οκτ. 13, 2010 @ 21:42:08
Και ποιός είναι αυτός ο φιλόλογος που έκανε το στυλό μπουλντόζα;
Οκτ. 14, 2010 @ 15:24:09
χαχαχα!γράφει και για τους Χειμερινούς Κολυμβητές!
Οκτ. 15, 2010 @ 23:38:18
εννοώ πως μοιάζει και λίγο με τον χριστούλη..με την καλή την έννοια
🙂
Οκτ. 18, 2010 @ 23:02:05
#φαίδρα φις
Μα να σοβαρευτούμε σας παρακαλώ. Για τους Χ.Κ. γράφουν πολλοί
Λέγε όνομα(τεπώνυμο)
#πέννυ
Α μάλιστα!
Οπότε πρέπει να απντήσω τι τον έχει…
Όχι.
δεν θα κάνω χυδαίο το μπλογκ μου.