σεσιλιάνικος

11 Ιον. 2008 16 Σχόλια

by σολωμάντζαρος in Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ, ΠΟΙΗΜΑΤΑ

 ΣεσιλιάΝικος 

στο Νίκο 10/6/’97

Κατά καλόκαιρο τράβηξα
κατά διαόλου πάω.
Κάποιος φαί-   με τους χάρτες μου
γλέντι κάνει μεγάλο.

Εγώ φταίω που σταμάτησα
να περπατώ στην τύχη
και κάτι χάρτες ψώνισα
στου Νίκου του Ξενύχτη.

Κι αυτός το ίδιο βράδυ
που τους ξεφορτώθηκε
πήγε, πριν ανατείλει ,
και σκοτώθηκε.

 

Σημ. Χτες έπρεπε να αναρτηθεί αλλά το wordpress δεν μου έκανε τη χάρη

16 Σχόλια (+add yours?)

  1. enfant raté
    Ιον. 11, 2008 @ 13:22:13

    Τι παράξενο και όμορφο ποίημα Σολωμάντζαρε… Δεν σε ξέρω τόσο καλά, αλλά νομιζω δε μας έχεις συνηθίσει σε τέτοια.

    Αγαπημένος συμβολισμός οι χάρτες, αγαπημένη λέξη, αγαπημένο αντικείμενο…

    Να είσαι καλά.

    Υ.Γ. Νίκος? Ο γνωστός λόγω ημερών Νίκος?

  2. enfant raté
    Ιον. 11, 2008 @ 13:30:19

    Υ.Γ. Το «τέτοια» πήγαινε στον θάνατο και στο αλλοκοτο, όχι στην ομορφιά βεβαίως βεβαίως.

  3. αλέξανδρος ανδρουλάκης
    Ιον. 11, 2008 @ 13:39:28

    #enfant rate
    Άμα πας στα περιεχόμενα ποιήματα – ονειροχάος και πατήσεις πάνω στο «νέο φεγγάρι» θα δεις κι άλλο τέτοιο.
    Όχι βέβαια δεν είναι ο γνωστός.
    Ετούτος εδώ μας εγκατέλειψε την ημερομηνία που αναγράφεται.
    Να΄σαι καλά.

  4. αλέξανδρος ανδρουλάκης
    Ιον. 11, 2008 @ 13:54:41

    ΣΗΜΕΙΩΣΗ:Χτες δεν μπορούσα να μπω στα μπλογκ του wordpress (ούτε και στο δικό μου).
    Σήμερα δεν μπορώ να μπω στα μπλoγκ του blogspot!!!!!

  5. enfant raté
    Ιον. 11, 2008 @ 14:00:16

    Το wordpress αρνείται να με βγάλει στο «Ονειροχάος» 😦

    Λυπάμαι για την απώλεια. Ελπίζω τουλάχιστον να έφυγε πλήρης ημερών και έργων, και αν ούτε καν αυτό, να έφυγε ευτυχής.
    Να του ανάβεις κεριά στον πλάτανο τώρα που θα περιπλανιέται…

    Καλημερίζω.

  6. enfant raté
    Ιον. 11, 2008 @ 14:10:06

    Και -ω τι υπέρμετρη αφηρημάδα- μόλις πρόσεξα την ημερομηνία! Να του ανάβεις κεριά πάντως, τώρα το καλοκαίρι θα ψάχνει για δροσιά. 🙂

  7. αλέξανδρος ανδρουλάκης
    Ιον. 11, 2008 @ 15:13:22

    Αυτά τα κεριά έχουν αναφτεί χρόνια τώρα.
    Τώρα τίποτε στιχάκια μπορεί να γράφει κανείς.
    Ούτε πλήρης ημερών έφυγε, ούτε πλήρης έργων, ούτε ευτυχής.
    Το «πήγε και σκοτώθηκε» του τελευταίου στίχου, είναι εντελώς κυριολεκτικό.

    Υ.Γ.Για πάτα κι εδώ να δούμε θα σε βγάλει τώρα.

  8. Churchwarden
    Ιον. 11, 2008 @ 16:30:13

    Κατά καλόκαιρο τράβηξα
    κατά διαόλου πάω

    δύσκολο, σκέφτηκα, να υπάρξει ανάλογη συνέχεια του διστίχου.

    Όμως υπήρξε.

    Τολμώ να πω ότι προηγούνται οι λέξεις των χρωμάτων σου.

  9. φαίδρα φις
    Ιον. 11, 2008 @ 21:25:31

    αυτό είναι για δάκρυα
    εγώ όχι άλλα…
    συγνώμη που δεν κατάλαβα το συμβολισμό των χαρτών
    δεν είμαι και στην καλύτερη ψυχολογική κατάσταση
    θα ξανάρθω όμως

    είναι πάρα πολύ όμορφο

  10. Μαρία Νικολάου
    Ιον. 12, 2008 @ 11:39:45

    Eγω τωρα που ανατριχιασα τι να πω…;
    Αλεξανδρε ειναι εκπληκτικό και πολυ δυνατο..
    Μαλλον αφωνη! Περιττα τα λογια

    Καλη σου μερα

  11. αλέξανδρος ανδρουλάκης
    Ιον. 13, 2008 @ 21:54:19

    #churchwarden
    Αυτό που τόλμησες να πεις, το έχει τολμήσει άλλος ένας μόνο.
    ΄Ενας φίλος μου φιλόλογος.
    Ακόμα είμαστε φίλοι.

    #φαίδρα φις
    Δεν ξέρω αν ξανάρθες κι εγώ έλειπα.
    Οι χάρτες πάντως, είναι…χάρτες.
    Αν δεν τους έχεις, σημαίνει είτε πως πας στην τύχη, είτε πως ξέρεις καλά τα μέρη.

    #Μαρια Νικολάου
    Γειά σου Μαρία.
    Καιρός μου ήταν να σου ανταποδώσω αντίστοιχα …ανατριχιάσματα που προκαλείς κατα καιρούς!!!
    Να΄σαι καλά.

  12. παπαπα
    Ιον. 19, 2008 @ 14:08:36

    ανατρίχιασα. Τον θυμάμαι. Σαν χθες, κι ειναι 11 χρόνια κιόλας. Τι λες ρε φιλε…

  13. αλέξανδρος ανδρουλάκης
    Ιον. 19, 2008 @ 23:11:18

    #παπαπα
    Σαν χτες πράγματι.
    Άκου 11 χρόνια!!!
    Τα γαμημένα τα χρόνια αρχίζουν να μοιάζουν με πασατέμπο!
    Τους παραπάνω στίχους τους έγραψα μετά τη…Νότα γιατί ο τάφος του είναι λίγο παραδίπλα και τον είδα κάμποσες φορές τελευταία.
    Όσο περνούν τα χρόνια ο θάνατος με την πραγματική του διάσταση – όχι την ποιητική , καλλιτεχνική – θα μπαίνει όλο και πιο πολύ στη ζωή μας.

  14. kostas
    Ιολ. 15, 2008 @ 18:24:40

    11 χρόνια κιόλας; ένα πρωί στα Πευκάκια αν θυμάμαι καλά… Πόσες νύχτες δεν μας είχε «ποτίσει» αυτός ο άνθρωπος…

  15. αλέξανδρος ανδρουλάκης
    Ιολ. 21, 2008 @ 15:33:47

    Πολλές νύχτες ως το πρωί.
    Αλλά για δώσε καλύτερο …στίγμα.
    Ποιός Κώστας;

  16. kostas
    Ιολ. 22, 2008 @ 23:14:01

    Αυτός που πέρνεις τηλ. οταν έχεις πρόβλημα με το φορητό σου, χεχε…

Σχολιάστε