άρης βελουχιώτης

Ο Παναγιώτης  δούλευε μάγειρας σ΄ ένα τουριστικό εστιατόριο. Γύρω στα 55 με 60.
Με είδε στο περίπτερο με τα ρούχα της δουλειάς και με περιεργάστηκε αδιάκριτα.
Εγώ του χαμογέλασα.
– Μπογιατζής πάντως δεν είσαι, μου είπε.
Και πιάσαμε την κουβέντα.
– Αγιογραφίες κάνεις ;
Από τον τρόπο που ρώτησε κατάλαβα πως μόνο ιεράρχες και οσίους δεν είχε στο μυαλό του.
– Κάνω , του απάντησα.
– Μπορείς να μου φτιάξεις τον άγιο Άρη  Βελουχιώτη τον μπροστάρη;
– Μπορώ.
– Επέμενε μάλιστα η φράση «άγιος Άρης Βελουχιώτης ο μπροστάρης» να γραφτεί οπωσδήποτε στον πίνακα.
Έπρεπε να βλέπατε την έκφρασή του όταν του τον παρέδωσα. Τα μάτια του πετάγανε σπίθες και χαμογελούσε ως  τ’ αυτιά.
.
Ιδού λοιπόν.
 .

.

ακρυλικό σε καμβά (50χ40) -2003